Innovatie in advocatenland: in de maand mei bepalen klanten zelf hoeveel ze betalen bij de Amsterdams-Rotterdamse coöperatie g r i p h. Advocaten en fiscalisten werken daar als zzp’ers samen voor ondernemers. G r i p h heeft hiertoe besloten om over vijf jaar nog steeds relevant te kunnen zijn voor de bedrijven die dan de dienst uitmaken.
Volgens oprichter Jaap Stikkelbroeck van G r i p h reageren de cliënten heel positief. “We merken dat het echt iets losmaakt.” G r i p h vraagt wat de cliënt verwacht van het kantoor en om daarbij ook aan te geven welke vergoeding hij/zij daarvoor zelf redelijk vindt. “Soms zeggen wij wat wij in vergelijkbare gevallen zouden rekenen. Uiteindelijk bepaalt de cliënt wat hij bereid is te betalen en bepalen wij voor onszelf of we het voor die vergoeding kunnen doen.”
Op de vraag hoe de onderhandelingen over de prijs verlopen antwoordt Stikkelbroeck: “Het idee is niet om echt te onderhandelen over de prijs, maar juist het gesprek open te gooien over wat een redelijke vergoeding is. Natuurlijk ga je wel eens op en neer, maar een echte onderhandeling is dat zeker niet. Het is erg interessant en leerzaam om te horen van een cliënt hoe hij/zij daarbij tot een bepaalde hoogte van de vergoeding komt.”
G r i p h wil zo tijd investeren in een gesprek over de toegevoegde waarde als dienstverlener en de vergoeding die daar tegenover mag staan. Stikkelbroeck: “Met een voorbereidend gesprek als dit krijg je direct ook een helder inzicht in de situatie én leer je de ondernemer kennen.”
G r i p h weet nog niet of de klant blijvend inspraak krijgt in het tarief. “Het is bedacht als eenmalige actie, om een discussie open te breken,” zegt Stikkelbroeck. “Misschien doen we het nog een keer, maar misschien doen we de volgende keer juist weer iets heel anders.”
Bij het experiment speelt vertrouwen een grote rol, legt fiscalist Suzanne Knottnerus uit. “Bij g r i p h geloven wij dat vertrouwen twee kanten op werkt, zo is dit idee ontstaan. Met de campagne willen wij zowel nieuwe klanten als collega’s bereiken.”
