Recentelijk deed de rechtbank Oost-Brabant een interessante uitspraak, waarin zij eiser waarschuwt om niet nog eens in een procedure dezelfde kansloze beroepsgrond aan te voeren. Zo niet, moet hij de proceskosten van verweerder vergoeden.
In het belastingrecht is procederen relatief goedkoop. Afhankelijk van de zaak, kan men al voor 48 euro een procedure voeren. Eisers hoeven daarnaast de proceskosten van de Belastingdienst niet te vergoeden als zij de zaak verliezen, tenzij sprake is van misbruik van procesrecht. Daar komt bij dat belanghebbenden zelf kunnen procederen; een advocaat is niet nodig. Maar dat zorgt vaak voor problemen, want veel beroepen zijn dan ronduit kansloos. Erger nog, de rechtbank Oost-Brabant kreeg te maken met een eiser die maar liefst acht keer eerder procedeerde met dezelfde kansloze beroepsgrond.
Waar gaat de zaak over?
Eiser is eigenaar van een woning uit 1977. Elk jaar wordt door de gemeente de waarde van de woning vastgesteld op grond van de Wet waardering onroerende zaken (WOZ). Op basis van die waarde moet eiser dan onroerendezaakbelasting betalen. In 2002 sloot eiser een overeenkomst met de gemeente Cranendonck. Daarin werd een waarde overeengekomen van 90.756 euro. In alle acht procedures oordeelt de rechtbank dat uit die overeenkomst niet volgt dat de waarde van de woning ook in andere jaren even hoog moet zijn.
Waarschuwing van de rechter
De rechtbank stelt voorop dat het belanghebbenden in beginsel vrijstaat te procederen, zelfs als men elk jaar opnieuw procedeert met hetzelfde standpunt. Dat is volgens de rechtbank anders als men steeds opnieuw hetzelfde kansloze standpunt aanvoert. In dat geval maakt de staat onnodig veel kosten, aangezien die procedures uiteindelijk tot niets leiden. Ofwel, eiser procedeert dan zonder doel.
Dat oordeel van de rechtbank begrijp ik helemaal. Wat ook een rol speelt – denk ik – is dat rechtbanken nu eenmaal een tijdtekort hebben. Dit soort herhaalde, kansloze beroepen leggen onnodig beslag op de tijd die rechtbanken zouden kunnen besteden aan beroepen die wel ertoe doen.
Tot slot
In beginsel zou eiser de proceskosten van verweerder moeten vergoeden, omdat gelet op het voorgaande sprake is van misbruik van procesrecht (artikel 8:75 van de Awb). Deze keer heeft de rechtbank het gehouden op een waarschuwing, omdat eiser nog niet eerder een waarschuwing kreeg en omdat hij zelf procedeert. Ik hoop dat in de nabije toekomst een wet komt tegen herhaalde, kansloze beroepen die de kosten- en tijdefficiëntie bij de rechtspraak ondermijnen.
