“Brutalen hebben de halve wereld”, schrijft Schaafsma. “En voor een aantal gemachtigden in voornamelijk WOZ-en BPM-zaken is dat niet genoeg. Hun doel: proceskostenvergoeding en immateriële schadevergoeding.” Zij werken puur voor hun eigen gewin “en als de belanghebbende er iets mee opschiet, dan is dat mooi meegenomen”.
Gajesclub
Voor dat hufterige gedrag voert Schaafsma meerdere voorbeelden aan. In een strafzaak bij de rechtbank Midden-Nederland noemde de verdachte de rechtbank Gelderland ‘een derderangs rechtbank’ en een ‘maffiose organisatie’, en de Hoge Raad ‘de grootste gajesclub van Nederland en ver daarbuiten’. In een strafzaak bij de rechtbank Amsterdam deed een belastingadviseur valse belastingaangiften. In enkele zaken bij de rechtbank Gelderland procedeerde een gemachtigde zonder toestemming van belastingplichtigen. Een enkeling is eerder als advocaat van het tableau geschrapt.
Eindeloos veel processtukken
Volgens Schaafsma overspoelen deze ‘brutalen’ de rechtbanken en gerechtshoven met een stortvloed aan beroepszaken – duizenden zaken per jaar per gemachtigde is volgens hem geen uitzondering. Dat doen ze “met warrige, incomplete beroepsgronden vergezeld met eindeloos veel processtukken, waar vaak nauwelijks een touw aan vast te knopen valt.” Met maar één doel, zegt Schaafsma: vertragen en zand in de raderen strooien.
Bingo
Daarin zijn ze nog succesvol, want steeds vaker wordt de redelijke termijn (twee jaar na het indienen van het bezwaarschrift) in belastingzaken overschreden. Na elk half jaar overschrijding moet er € 500 immateriële schadevergoeding worden betaald en is er ook recht op proceskostenvergoeding. “Bingo voor de brutale”, aldus Schaafsma. “Deze vergoedingen en de schaarse tijd die daarmee gemoeid is, kost de belastingbetaler jaarlijks miljoenen euro’s.”
Zeer onverstandig
De frustratie zit diep bij Schaafsma en vele anderen die op sociale media op vergelijkbare berichten reageren. Maar zo’n reactie op LinkedIn is niet gepast, vindt Herman Hermans, oud vicepresident van de gerechtshoven Amsterdam en Leeuwarden (en tegenwoordig docent klassieke talen), op hetzelfde medium: “Het is nieuw voor mij dat vanuit de rechterlijke organisatie buiten het verband van een uitspraak zulke taal wordt uitgeslagen. Zeer onverstandig.”
Niet behoorlijk procederen
Rechtbanken zelf worden ook steeds kritischer op nu cure no pay-bureaus die namens burgers bezwaar maken tegen WOZ-of andere aanslagen. Ruim een week geleden nog, bij de rechtbank Noord-Holland. De gemachtigde (een eenmansbureautje) probeerde de aanslag van een cliënt omlaag te krijgen, met als argumenten: covid, de oorlog in Oekraïne en de crisis in Nederland. Zijn ‘pinpointbrief’ van 52 pagina’s bestond nagenoeg geheel ‘uit een brij van niet ter zake dienende stukken’. Hij was al gewaarschuwd maar ging door met ‘niet behoorlijk procederen.’ De WOZ werd in deze zaak niet verlaagd, de pandeigenaar mag de proceskosten van de verweerder betalen.
Verkeersboete
Dapper was ook de kantonrechter van de rechtbank Den Haag, die vorige week uitspraak deed in een Mulder-zaak. Een gemachtigde (van zo’n bureau) klaagde namens zijn cliënt over een verkeersboete van € 95. Hij zou ergens verkeerd hebben geparkeerd maar volgens de gemachtigde zat er geen foto in het dossier van die overtreding. Omdat die foto er gewoon was, verklaart de kantonrechter zijn beroep ongegrond.
2.000 Mulderzaken op voorraad
Zaak afgedaan? Nee. Sinds een uitspraak van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 28 juli 2023 moet een te late uitspraak leiden tot een vermindering van de verkeersboete met 25 procent. De kantonrechter sluit zich hierbij aan. In dit arrest bepaalde het hof ook dat dan de proceskosten moeten worden vergoed – maar dat doet deze kantonrechter niet. Hij is wel klaar met het onredelijke geprocedeer door de no cure no pay-bureaus. Zij starten veel procedures en doen dat met geringe inspanningen. In de voorraadkamer van de rechtbank Den Haag liggen momenteel ruim 2.000 Mulderzaken, waarvan 1.605 van ncnp-bureaus. De onderneming van de gemachtigde in deze zaak heeft een eigen kast met daarin 762 zaken. Op een dagdeel worden zo’n 35 zaken behandeld. De Haagse voorraadkamer is dus al goed voor een volle maand elke doordeweekse dag in de ochtend en de middag Mulderzitting met ncnp-bureaus. “Op die zitting gaat het vooral om de (hoogte van de) proceskostenvergoeding die bij een (deels) gegrond beroep aan een gemachtigde toekomt. Over het belang van de burger wordt nauwelijks meer gesproken. Die is er ook bijna nooit bij. Dit alles gaat ten koste van een tijdige en afgewogen afdoening van zaken. Het is evident niet redelijk om een proceskostenvergoeding toe te kennen als de reden daarvoor mede in procedeergedrag is gelegen.”
Royale beloning
Op deze zitting behandelde de kantonrechter zestien zaken van de gemachtigde. In negen daarvan deed hij te laat uitspraak. Als hij het gerechtshof zou volgen, zou hij € 7.551 aan proceskostenvergoedingen moet toekennen. “Dit is duidelijk geen tegemoetkoming in de kosten meer, maar een royale beloning voor geringe inspanningen.” De gemachtigde kan ernaar fluiten.
