Het leed dat het overlijden van Ximena veroorzaakt kan niet anders dan immens zijn. Dergelijk leed zou je de samenleving en de direct betrokken willen besparen. Met alles wat je hebt. Maar dat kan niet. De samenleving blijkt niet maakbaar.
De omgeving van Ximena en zelfs mensen daarbuiten raken overmand door emoties en dat hoort ook zo. Daar moet ruimte voor zijn. Juist nu. Van de overheid daarentegen mogen we, nee moeten we iets anders verwachten. Van de overheid mogen we vragen om het grotere geheel te blijven zien. Van de overheid moeten we vragen of ze beleid wil uitzetten dat verder gaat dan incidentenpolitiek, hoe ingrijpend incidenten ook in de samenleving kunnen zijn.
Helaas vallen de door ons gekozen volksvertegenwoordigers op dit punt al een aantal jaren steevast door de mand waar ‘t gaat om de benadering van het strafrecht.
Op 27 februari bracht het Algemeen Dagblad het, overigens foutieve nieuws, dat Ximena het slachtoffer zou zijn geworden van een ex-tbser. Nog los van het feit dat de verdachte tot de rechter spreekt niet meer dan een verdachte is was hij geen ex-tbser, maar een jongere die een PIJ-maatregel heeft gehad. Natuurlijk, in de volksmond is dit jeugd-tbs, maar zo langzamerhand zou de media ook wel door mogen hebben dat de maatregel die jongeren opgelegd krijgen om te worden behandeld een volstrekt andere is dan de tbs-maatregel. Er zijn te veel verschillen om die hier uit de doeken te doen, maar de “tbs-koppen” in de krant deden het in ieder geval vast goed.
Collega’s zagen het al aankomen: een kwestie van tijd voor de eerste politicus naar aanleiding van de tragedie rond Ximena de maatregel ter discussie wil stellen. De juristen werden niet teleurgesteld. Het CDA was er deze keer als de kippen bij: http://www.telegraaf.nl/binnenland/11604810/__Jeugd-tbs_onder_de_loep__.html de partij doet het niet zo lekker, maar dat heeft er uiteraard niets mee te maken.
De politiek kleedt op deze manier de maatregelen van ons strafrecht uit. Ieder tragisch incident leidt tot wijzigingen, althans op zijn minst tot publieke onrust. Nu moet meneer Teeven uitleg komen geven. Naar aanleiding van het overlijden van Ximena. En het vertrouwen dat meneer Teeven pal voor het systeem gaat staan zal hij niet zo maar krijgen. En als hij dat vertrouwen niet verdient, en als inderdaad weer op grond van een incident een hele maatregel zal worden aangepast, zal uiteindelijk de maatschappij onveiliger worden. De maatregelen worden steeds verder uitgekleed en het verzet uit het veld zal toenemen.
