Aan het begin van dit jaar publiceerde het Financieel Dagblad een artikel – geschreven door professor Sigrid Hemels – over de informatie-uitwisseling tussen belastingdiensten. De uitwisseling van informatie levert (nog) niet op wat het eigenlijk zou moeten opleveren. Eerder verscheen een rapport van de Europese Rekenkamer over de uitwisseling van fiscale inlichtingen in de EU. Daarin concludeerde de Europese Rekenkamer dat de informatie-uitwisseling niet optimaal verloopt. Aanbevelingen zijn bijvoorbeeld dat er meer moet worden gedaan op het gebied van de kwaliteit en het gebruik van de ontvangen gegevens over belastingplichtigen die bijvoorbeeld een bankrekening buiten Nederland aanhouden.
Informatie-uitwisseling
Om belastingontduiking te bestrijden, hebben landen besloten om informatie met elkaar te delen over belastingplichtigen. De internationale informatie-uitwisseling tussen belastingdiensten heeft de laatste jaren – in ieder geval op het gebied van wetgeving – behoorlijk een inhaalslag te gemaakt. Daarnaast kan het bankgeheim in nagenoeg alle landen niet meer een grond vormen om informatie over rekeninghouders niet te delen met belastingdiensten van andere landen. Tegelijkertijd zou de informatie-uitwisseling meer moeten opleveren dan tot op heden het geval is. De veronderstelling van de belastingdienst is dat de belastingontduiker zelf tegen de lamp zal lopen vanwege de informatie-uitwisseling, maar dit laatste moet op basis van het rapport van de Europese Rekenkamer nog maar blijken. Alhoewel ontvangen gegevens van andere lidstaten vaak kunnen worden gekoppeld aan de betreffende belastingplichtige, moeten er maatregelen worden genomen om de kwaliteit en het gebruik van de ontvangen gegevens te verbeteren.
Het effect op de (potentiële) belastingontduiker
De informatie-uitwisseling tussen belastingdiensten zou (potentiële) belastingontduikers moeten afschrikken. Het feit dat de informatie-uitwisseling niet optimaal verloopt, heeft dan ook een averechts effect. Belastingontduikers worden hierdoor immers niet geprikkeld om openheid van zaken te geven over (eerder) verzwegen inkomen en/of vermogen in het buitenland. Daarnaast draagt de conclusie van de Europese Rekenkamer niet bij aan de bereidheid van belastingplichtigen om een juiste belastingaangifte in te dienen. Waarom zou je immers, wetende dat belastingontduikers aan een vergelding kunnen blijven ontkomen?
