Onlangs heb ik de mini documentaire-serie The Trials of Gabriel Fernandez gekeken op Netflix. Doordat deze serie mij zo heeft aangegrepen, ben ik mij gaan afvragen hoe het geregeld is met kinderrechten in de Verenigde Staten.
In de serie is te zien hoe de omgeving van de achtjarige Gabriel zich zorgen maakt over zijn thuissituatie. Bij de County Department of Children and Family Services (vergelijkbaar met de Raad voor de Kinderbescherming) werden diverse meldingen gedaan door de omgeving van Gabriel. Bij deze zaak betrokken maatschappelijk werkers van de County Department of Children and Family Services werden uiteindelijk vervolgd, nu zij – mede gelet op de hoeveelheid meldingen – bekend waren met de thuissituatie. Met inachtneming van die kennis hebben zij onvoldoende bescherming geboden voor Gabriel (standpunt van de prosecuter). Hoe is het nu geregeld met kinderrechten in de Verenigde Staten? En hoe kan dit anders?
Kinderrechten in de Verenigde Staten
Uit The Liberty Clause of the 14th Amendment volgt dat kinderen dezelfde (grond)rechten hebben als volwassenen. Uit jurisprudentie van het Hooggerechtshof zijn een aantal aanvullende rechten voor kinderen gevolgd, zoals dat mensen niet mogen worden geëxecuteerd voor misdaden die zij hebben begaan toen zij nog niet de leeftijd van achttien jaren hadden bereikt (Roper v. Simmons).
Verder volgt uit het amendement dat de ouders het recht hebben om hun kinderen op te voeden, zolang er geen sprake is van verwaarlozing of mishandeling. In de serie is echter te zien dat het belang van de ouders zwaarder lijkt te wegen dan dat van de kinderen. In de Verenigde Staten heerst nog problematiek rondom de jeugdwetgeving.
Hoe kan het anders?
Eerder schreef ik in november 2019 over de Internationale dag van de Rechten van het Kind. Op deze dag is het Verdrag inzake de Rechten van het Kind door de Verenigde Naties (VN) tot stand gekomen. Bijna alle lidstaten van de VN hebben dit verdrag geratificeerd, behalve de Verenigde Staten. Als de Verenigde Staten dit verdrag zou hebben geratificeerd, zou de situatie dan anders zijn geweest? Dat is goed mogelijk. Op grond van artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag dient de Staat namelijk zorg te dragen voor bescherming van het kind tegen mishandeling, verwaarlozing en geweld. Dat de Staat – meerdere malen – tekort is geschoten blijkt uit de documentaire-serie. Op grond van de Facultatieve protocollen bestaat de mogelijkheid om klachten in te dienen over kinderrechtenschendingen. Het Kinderrechtencomité behandelt vervolgens deze klachten en houdt bovendien toezicht op de naleving van het Kinderrechtenverdrag. Naar mijn mening zou het een goede ontwikkeling zijn als de Verenigde Staten het verdrag zou gaan ratificeren.
Zoals ik al eerder aangaf heeft de serie mij erg aangegrepen, maar ik vond het zeker de moeite waard om te volgen. Het is pijnlijk om de verhalen te horen over hoe de mishandeling heeft plaatsgevonden, maar maakt duidelijk hoe organisaties als de Raad voor de Kinderbescherming nodig zijn.
Wat te doen bij vermoeden van (kinder)mishandeling?
Wanneer jij het vermoeden hebt dat er mishandeling plaatsvindt, dan kun je daarvan een melding maken bij Veilig Thuis. Met hen kan contact worden opgenomen via het telefoonnummer: 0800-2000. Veilig Thuis zal de melding onderzoeken of een andere hulpverlener aanwijzen om dit te onderzoeken.
