Het bijhouden en verwerken van het nieuws in de wereld valt niet altijd mee. Het aanbod van zinvol en zinloos nieuws is overweldigend. Niet alleen via de reguliere nieuwsbronnen als krant en TV maar ook via de social media wordt een keur aan informatie de wereld in gestuurd. Het volgen van het nieuws zonder filter leidt geheid tot overspannenheid. Daar komen nog de vakinhoudelijke ontwikkelingen en nieuwsberichten bij. Ter voorkoming van slapeloze nachten ben ik de berichtgeving gaan filteren door het volgen van een aantal bronnen binnen Twitter. Hierdoor blijf ik op eenvoudige wijze op de hoogte wat voor zowel de social talk en daarnaast voor een goede praktijkvoering van belang is. Zo las ik een artikel van Michel Knapen op mr-online over de verplichte invoer van feedback. “Feedback moet leiden tot een effectievere, professionele en gelijke werkhouding”.
Als ik mijn oor zo te luister leg blijkt dat advocaten niet zitten te wachten op nog meer van hogerhand opgelegde vereisten om dit prachtige vak te mogen uitoefenen. Wat echter de consequenties zijn van het niet voldoen aan de verplichte opleidingsvereisten mag bekend worden verondersteld. Toch ben ik van mening dat de nieuwe vormen van het waarborgen van kwaliteit tot een beter resultaat leidt dan het behalen van punten door het passief volgen van cursussen. Ik geef al jaren diverse cursussen op het gebied van het strafrecht en bemerk dat het behalen van de verplichte twintig punten voor de meeste cursisten een zware belasting is voor de drukke agenda. Het mobiele kantoor kan echter tijdens de cursussen gewoon door draaien en menig cursist is dan ook druk aan het multitasken of in het geheel niet bezig met de inhoud van de cursus. Dit wordt ook niet getoetst waardoor fysieke aanwezigheid voldoende is. Natuurlijk zorg ik voor de nodige interactie, maar de vrees dat teveel interactie tot de keuze van het volgen van passievere cursussen leidt, heeft mij doen beseffen dat ik niet altijd evenveel van de cursisten dien te verlangen. Op deze wijze schiet de cursusverplichting deels haar doel voorbij. Daar komt verandering in. Ik begrijp de koudwatervrees maar zie wel in dat een actieve betrokkenheid ertoe leidt dat er ook een daadwerkelijke inspanning wordt vereist waardoor de boodschap beter blijft hangen en hoopvol stemt. Het doel van de Orde is uiteindelijk kwaliteitsverbetering en dat houdt meer in dan het verplicht aanwezig zijn en/of het vergroten van kennis.
In het geval de ervaring met de jaren toeneemt en bij het bereiken van een zekere leeftijd het steeds vaker voorkomt dat ik in de zittingszaal de oudste procesdeelnemer ben, draag ik graag mijn kennis en ervaring graag over aan de jongere generatie door het nuttige met het aangename te verenigen. En wat is er dan nuttiger en leuker om dit in de vorm van gespreksleider te doen? We kunnen wel mopperen over de extra belasting maar als de kans zich voordoet de kwaliteit van de praktijkvoering te verbeteren dan vind ik ook dat die kans dient te worden gegrepen. Wat mij betreft kunnen we daar nog een stap verder in gaan door ook de rechterlijke macht en het openbaar ministerie hierbij te betrekken. Hierdoor ontstaat er meer wederzijds begrip voor elkaars situatie, hetgeen leidt tot prettiger en professionelere verhoudingen en daar vaart iedereen wel bij.
