Als ik om me heen kijk dan valt me op dat medewerkers bij advocatenkantoren vaak klagen over hun interne organisatie. Dit wordt bevestigd in een onderzoek dat de Vrije Universiteit in samenwerking met Dialogue, le Tableau en de NOvA heeft gedaan onder advocaten. Uit dat onderzoek blijkt dat 25 procent van de ervaren medewerkers overweegt kantoor te verlaten. De kritiek van de medewerkers ziet zowel op de groep advocaten die hiërarchisch boven hen staan, de partners, als op de groep advocaten onder hen, de stagiaires. Zo zijn ze het niet altijd eens met de beslissingen die de partners nemen, vinden zij dat zij vaak onvoldoende worden geïnformeerd en betrokken bij voor het kantoor belangrijke besluiten en voelen zij zich door de partners niet echt serieus genomen. Je telt pas echt mee als je partner bent! Voorts wordt er veel geklaagd over de inhoudelijke kwaliteiten en de werkhouding van de nieuwe generatie stagiaires. Zo zijn zij van mening dat het niveau van de pas afgestudeerde juristen veel lager is dan tien jaar geleden en dat stagiaires minder hard werken.
Wat is er aan de hand met de medewerkers? Ligt het inderdaad aan de partners die slechte leiders en managers zijn of aan de stagiaires die niet zo slim en lui zijn? Of zit een deel van de ‘frustratie’ van medewerkers in henzelf? Ik ben van mening dat dat laatste het geval is.
Medewerkers van advocatenkantoren zitten in een lastige positie. Ze moeten zowel op het werk als privé aan hoge eisen voldoen. Medewerkers die carrière willen maken moeten extra energie steken in het uitbouwen van hun eigen praktijk. Daarbij komt dat veel activiteiten op het gebied van opleiden op hun bordje komen en ze moeten werken aan de rolwisseling van werknemer naar ondernemer. Maar niet alleen op het werk is het een veeleisende tijd. Ook in hun privésituatie zitten ervaren medewerkers vaak in een drukke periode met een jong gezin met kinderen. Kortom een periode van hard werken en weinig tijd voor henzelf.
In de praktijk lopen medewerkers er tegen aan dat zij moeite hebben met het beïnvloeden van bepaalde situaties en dat levert een gevoel van ergernis en frustratie op. En dat uit zich weer in ‘klagen’ over partners en stagiaires. Naar mijn mening zou het goed zijn als ervaren juristen zich trainen in het effectief beïnvloeden en in het omgaan met weerstand. Er wordt nu nog te vaak door hen gezegd dat het geen zin heeft om dingen bespreekbaar te maken omdat de ander toch niet zal veranderen. Daarnaast is het goed dat medewerkers concreet en doelgericht aan een ontwikkelings/ondernemingsplan werken waardoor ze niet de kans krijgen in een slachtofferrol te vervallen.
Voor organisaties van juristen is het belangrijk dat zij hun medewerkers een helder, duidelijk en op maat gemaakt carrièreperspectief kunnen bieden.
Overigens is dit niet alleen een probleem van advocaten. Dezelfde problemen doen zich voor bij het notariaat en bij de bedrijfsjuristen. In deze laatste categorie is het carrièreperspectief nog kleiner. Slechts een enkeling kan doorgroeien in een managementfunctie. Het boeien en binden van ervaren juridische medewerkers is dus een belangrijke uitdaging.
Mr. M. van de Griendt is adviseur bij Dialogue Coaching & Consultancy.
