Niet dat de situatie van de advocatuur op de Antillen de redactie van Mr. nu dagelijks bezighoudt, maar we kijken met een zekere sympathie naar de bezigheden van de confrères aldaar. Onlangs nog publiceerden publiceerden we in Mr. een interview met de voormalig deken aldaar en tevens collega-blogger Eric de Vries. En een paar weken geleden mailde mijn voormalig Kluwer-collega Mark Kater, die vervolgens communicatieblokhoofd werd bij Allen & Overy en uiteindelijk zijn vrouw achterna emigreerde naar Bonaire in het vaste voornemen zich daar alleen nog maar met kitesurfen bezig te houden.
En omdat het bloed kruipt etc, heeft Mark toch weer zijn oude stiel van advocaat opgepakt en is hij nu verbonden aan het Grootste Kantoor Van De Antillen zijnde VanEps Kunneman en Van Doorne, en klom in korte tijd op tot baas van de gloednieuwe vestiging Bonaire. (Het eerste full service Nederlands Caribisch advocatenkantoor).
Genoeg aanleiding dus om een afspraak te maken (helaas niet op de locatie zelf) en zo zat ik deze week met Mark en zijn collega Focco Lunsingh Scheurleer (die op de vestiging Curaçao zit) in het voormalige Enschedécomplex te Haarlem aan het lokaal gebrouwen Jopenbier. Beide heren zaten er opvallend ontspannen bij, maar gelukkig niet al overdreven gebronsd. Wat kwamen zij eigenlijk doen, was mijn eerste vraag. Lunsingh Scheurleer: “Wij krijgen de meeste internationale cliënten binnen via verwijzing van andere kantoren. Dus is het af en toe tijd om even een rondje te maken langs je relaties, zeg maar een kleine roadshow. En tegelijkertijd geeft dit ons de mogelijkheid iets te vertellen over onze nieuwe vestiging op Bonaire.”
Natuurlijk kunnen beiden mij alles vertellen over de komende constitutionele wijzigingen binnen het Koninkrijk die voor een bijzondere juridische situatie (gaan) zorgen. Het plan is namelijk om de Nederlandse Antillen op te heffen en Curaçao en St. Maarten als separate landen met een status aparte te laten voortgaan. Op Bonaire, St. Eustatius en Saba, de drie zogeheten BES-eilanden, die onderdeel van het land Nederland worden, zal Nederlandse wetgeving van toepassing zijn.
Maar dat wilde ik allemaal niet weten, want dat hadden we al van De Vries gehoord. De grote vraag is waarom een bovengemiddeld intelligente advocaat een praktijk wil drijven in een dorp van 15.000 inwoners. Gelukkig komt deze vraag niet al te hard aan. Echte advocaten eigen laten de heren zich door deze wat cynische aanpak niet afschrikken. Kater: “Je hebt hier de mogelijkheid om een algemene praktijk te voeren op redelijk hoog niveau. Je kunt echt ondernemer zijn. Bovendien gebeurt er op Bonaire de komende tijd nogal wat. Zo zal er heel wat Nederlands geld naar toe stromen, vooral in de sfeer van de infrastructuur, kennen we nogal wat investeringen op het terrein van de groene stroom en zal ook het toerisme een blijvende stroom activiteiten genereren.”
Allemaal goed en wel, maar we praten wel over maar 15.000 mensen hè? Kater: “Oké, maar welk dorp van die omvang heeft een ziekenhuis, een haven en luchthaven met douanefaciliteiten? Lunsingh Scheurleer vult aan: “Als je als jongere advocaat een buitenlandse ervaring wilt hebben, kom je al gauw terecht bij de grote kantoren, en dan sturen ze je naar New York of Londen. Hartstikke leuk, maar het soort werk is beperkt. Bij ons kun je echt ondernemer zijn, je hebt een zeer gevarieerde en brede praktijk, heel veel vrijheid. Er wordt hard gewerkt, maar aan het eind van de dag is er ook tijd voor ontspanning. En ja, niet te ontkennen valt dat het leven op de eilanden op dat punt veel te bieden heeft.”
En toen moest ik weer de druilerige dag in, wel met een uitnodiging op zak voor de opening van het nieuwe kantoor. En natuurlijk had ik de batterij van mijn fototoestel niet opgeladen, maar wel de telefoon, dus de foto is wat wazig en beverig, maar de ietwat overbelichte man links is Mark, dus de ander is Focco.
