Het is juni en voor veel mensen is het aftellen begonnen tot het moment van de zomervakantie. Toch blijkt de voorpret vaak leuker dan de vrije weken zelf. Uit onderzoek blijkt dat een groot deel van de Nederlanders net zo gestrest van vakantie terugkomt als dat ze is vertrokken. In veel gevallen zal dat te maken hebben met het hanteren van situaties die zich in het dagelijks leven niet voordoen, zoals bijvoorbeeld 24 uur per dag jengelende kinderen om je heen, de hele dag op elkaars lip zitten in een huisje/tentje dat veel minder comfort heeft dan je eigen huis, het lezen van je werkmail op je IPad, het in het Frans uitleggen dat je op zoek bent naar een soort van Wegenwacht die je lekke band kan verwisselen (en boos zijn op jezelf omdat je nooit zo’n cursus hebt gevolgd) en met regen waar je zon had verwacht. En dan hebben we het nog niet eens over de irritatie die al die andere vakantiegangers je bezorgen door te langzaam te rijden, te hard te praten, teveel te drinken en daarmee een aanfluiting zijn voor intellectueel Nederland en de beschaving in het algemeen.
Als je daarbij nog optelt dat veel professionals zich drieslag in de rondte moeten werken voordat ze vertrekken en vijfslag als ze weer terug zijn, dan is het op zich niet zo verwonderlijk dat vakantie een aanlokkelijk fenomeen lijkt te zijn, dat in werkelijkheid heel wat minder positief kan blijken uit te pakken.
Na ‘liefde’ schijnen Nederlanders ‘vakantie’ het mooiste woord te vinden. Hoezo?, denk ik dan. Als vakantie inherent is aan stress, staat het woord ‘stress’ dan op de derde plaats?
Op internet kun je allerlei sites vinden die adviezen geven die ertoe moeten leiden dat je met minder stress op vakantie gaat, dat je minder spanningen hebt tijdens de vakantie en dat de post-vakantiestress tot een minimum beperkt blijft. De beste tip die ik tegenkwam raadt ons aan om te simuleren dat we een dag eerder vertrekken. Daar kan ik me wat bij voorstellen. Als je tijdig je relaties informeert dat je op een eerdere datum vertrekt, de out-of-office-reply een dag eerder aanzet en je secretaresse instrueert dat je er niet bent, creëer je een dag zonder afleiding en kun je de laatste zaken vrij relaxed afwerken. Nu ik dit opschrijf, vind ik het eigenlijk een erg sterk advies en neem ik me voor om mijn volgende vakantie op deze manier te beginnen. Andere adviezen zijn om tijdig je koffer te pakken en niet de avond voordat je vertrekt (wat de helft van de mensen schijnt te doen, hetgeen leidt tot twee uur minder slaap en moe vertrekken), een vakantiebestemming uit te kiezen die past bij het doel dat je ermee hebt (als je wil uitrusten is het niet handig om naar een druk vakantiepark te gaan en als je een land wil verkennen is het niet raadzaam om achter de hekken van een resort in de Dominicaanse Republiek te belanden). Het klinkt allemaal logisch en toch schijnen veel mensen er van tevoren niet goed over na te denken.
Tijdens de vakantie is het advies om niet direct de eerste dag fulltime in een strandstoel te gaan hangen. Als je voor je vertrek dagenlang hebt zitten buffelen, schijnt dit de meest effectieve manier te zijn om een migraineaanval op te wekken. De eerste dagen dus een beetje op tijd opstaan, een beetje sporten en wandelen en pas daarna voluit in de luier-stand.
Het beste advies dat ik op internet tegenkwam was om direct na je vakantie weer een nieuwe vakantie te plannen. Het schijnt dat vaker op vakantie gaan effectiever is dan langer op vakantie gaan. Het vasthouden van het vakantiegevoel lukt de meesten slechts een paar dagen. Voorpret duurt veel langer.
Voor de advocaten onder ons heb ik een supertip: zorg dat je tijdens zo’n korte vakantie je verplichte studiepunten haalt. Ik heb er zelf goede ervaringen mee. Ik heb punten gehaald in Zwitserland (vanaf 8 uur college en vanaf 12 uur in de sneeuw), in Zuid-Afrika (3 dagen fulltime college op de campus van Stellenbosch en daarna een rondreis) en in Istanbul (cursus in de ochtend en ‘s middags op een boot de Bosporus afvaren). Ik vind het een perfecte manier om even een paar dagen een andere cultuur op te snuiven, leuke collega’s te ontmoeten, afstand te nemen van je werk en het aangename met het nuttige te combineren (je cliënten vinden het volstrekt acceptabel als je secretaresse meldt dat je twee dagen afwezig bent wegens cursus en de andere twee dagen vallen vaak in het weekend).
Ik heb me daarom alvast ingeschreven voor de cursus Ondernemingsrecht die mijn kantoorgenoot Ali Öntas (oud-blogger van Mr.) in oktober van dit jaar organiseert in Istanbul. Ik vind het een heel ontspannen idee dat ik alleen maar in een vliegtuig hoef te stappen en dat vervolgens alles is geregeld van vlucht tot hotel, van Aya Sofia tot het Topkapi Paleis en van het waanzinnig lekkere Turkse eten tot het certificaat waarop 16 punten staan vermeld.
Een aanrader, deze cursus zonder vakantiestress! (zie: www.onlaw.nl)