Volgens hispanist Robert Lemm zou een arbeider in een fabriek, gezien vanuit het algemeen kiesrecht, niet evenveel te zeggen moeten hebben als de baas van diezelfde fabriek. Xander de Vries denkt daar het zijne over.
Xander: “In de VPRO-aflevering ‘Tegenlicht’ van afgelopen zondag over conservatieve jongeren volgde het programma van de 19-jarige Tom de Nooijer. Tom is gemeenteraadslid namens de SGP in het Noord-Gelderse Oldebroek, wat hem tevens het jongste gemeenteraadslid van Nederland maakt. Hij studeert politicologie aan de Universiteit van Amsterdam en is actief bij de SGP-jongeren.
Tegen het einde van de aflevering ontmoet Tom de hispanist Robert Lemm. Deze Lemm is schrijver, vertaler en overtuigd katholieke conservatief: de ‘fluisteraar van Baudet’ wordt hij ook wel genoemd. Hij meent dat we momenteel in Europa op de brokstukken van een ineenstortende samenleving staan, en lijkt daar de oplossing voor te hebben. “Mensen zijn niet gelijk”, zegt Robert Lemm, waarop een knikkende Tom antwoordt: “Exact.”
Gelukkig zijn mensen in ons land volgens de Grondwet wel gelijk. Sterker nog, gelijke behandeling voor de wet is het allereerste artikel van de Grondwet. Maar laten we even verder kijken. Misschien bedoelt Lemm wel dat mensen niet gelijk zijn, maar wel gelijkwaardig voor de wet? Geen enkel mens is immers precies gelijk aan een ander mens qua interesses, uiterlijk of karakter.
Ook daar lijkt hij niet op te doelen. Lemm spreekt over het inperken van hetgeen de basis vormt van onze democratische rechtsstaat: het algemeen kiesrecht. Volgens Lemm zou een arbeider in een fabriek niet evenveel te zeggen moeten hebben als de baas van diezelfde fabriek. Het zijn grootse woorden, gesproken vanaf de bank in zijn oude arbeidershuisje in Amsterdam. Die ironie vormt toch een klein lichtpuntje.
Verder zijn er weinig lichtpuntjes te vinden. Het gelijkheidsbeginsel en het algemeen kiesrecht worden door Lemm op de schop genomen. De retoriek stinkt van alle kanten. Lemm en de Nooijer spreken over het opleiden van “een nieuwe elite” die met denkbeelden als die van Lemm plaatsen moeten gaan bekleden in de overheid en de politiek. Van een onbeschreven blad een beschreven blad maken, zo noemt Tom het. Het lijkt toch verdacht veel op de indoctrinatie waar onze “extreemlinkse” universiteiten vaak van beticht worden door precies die groep.
Klakkeloos geflirt
Ik maak mij als rechtenstudent, maar vooral als betrokken burger, zorgen over de manier waarop hier klakkeloos geflirt wordt met het toornen aan de meest fundamentele waarborgen en rechten van onze democratische rechtsstaat. De ingangsvoorwaarde voor een eerlijk rechtsstelsel is dat iedereen voor de wet gelijk behandeld wordt, zonder plaats voor willekeur of discriminatie op wat voor vlak dan ook.
Pas als Lemm’s ideeën ooit werkelijkheid worden, mag hij wat mij betreft stellen dat we op de brokstukken van een ingestorte samenleving staan. De samenleving kan piepen en kraken, maar om dan terug te verlangen naar een boreale vorm van verkapt neofeudalisme lijkt me daar een zeer slechte en bovenal gevaarlijke reactie op.”
