Ik had super veel zin in mijn master, maar wat als het veel moeilijker zou zijn? Wat als het toch teveel is met een kindje thuis? Inmiddels is het scriptietraject al ingeluid en tel ik af tot mijn afstuderen. Was mijn angst gegrond? Welnee.
Ik ben ervan overtuigd dat als je een bachelor goed afrondt, je een master ook kunt halen. De gouden tip die ik van mijn studiegenoot en mede-ambassadeur Nicole de Bruin gekregen heb: zorg van het begin af aan dat je bij blijft met de stof en zet je direct voor 100% in. De master ondernemingsrecht aan de Erasmus Universiteit is voor mijn gevoel een sneltrein die vol gas van start gaat met het onderzoekspracticum en pas stopt bij het inleveren van je scriptie. Af en toe kom ik even op adem tijdens een onderwijsvrije week, zoals nu. Ik reflecteer op de afgelopen blokken en kan amper geloven dat we er al drie gehad hebben. Qua niveau merk ik weinig verschil met de bachelor, het is vooral veel. Veel lezen, veel zelf doen en veel uren maken met je neus in de boeken (en geprinte artikelen). De waslijst aan voorgeschreven literatuur zorgt er wel voor dat je echt in de stof gaat ‘wonen’ en je merkt dat je jezelf aan het specialiseren bent. Waar je bij de bachelor vaak leerstukken erin moet rammen en regels uit je hoofd leert ‘omdat die nou eenmaal zo zijn’, moet je bij de master vooral laten zien dat je het begrijpt en dat je zelf een goed onderbouwde mening kunt vormen. Zolang je goed plant en prioriteiten stelt, hou je heus wel tijd over voor andere dingen.
Dit is natuurlijk mijn subjectieve eigen ervaring met de master ondernemingsrecht aan de EUR. Toch denk ik dat het van toepassing is op vele anderen met mij. De aftrap van dit studiejaar voelt als gisteren. Mijn dochter kon toen nét staan tegen de tafel en inmiddels stapt ze zelfstandig los, meestal zonder hulp. Net zoals ik straks mijn eerste stappen in het werkveld zal zetten. Hopelijk ziet dat er iets minder komisch uit.
Enige onzekerheid die ik gevoeld heb aan het begin van dit studiejaar heeft nu plaats gemaakt voor enthousiasme voor wat hierna gaat komen, met een beetje weemoed omdat ik weet dat mijn tijd bij de EUR (waarschijnlijk) eindigt met het inleveren van mijn scriptie. Na zes (!) jaar is het wel mooi geweest, maar de universiteit is toch een soort constante factor en tweede thuishaven in mijn leven geworden, en die zal ik missen. Geniet van je studententijd. Voor je het weet is het voorbij!
