De ‘openbare’ verdediging had wel een ander karakter dan gebruikelijk. In de zaal zaten alleen de vader en zus van promovenda Nathalie Swinkels, de pedel, een paranimf en de promotor (Paul Vlaardingerbroek) en copromotor (Anna Meijknecht). Voorzitter van de bijeenkomst was niet decaan Geert Vervaeke – die de vorige keer een storm van kritiek over zich kreeg – maar Willem van Genugten, emeritus hoogleraar internationaal recht. Niet onlogisch, het onderwerp van Swinkels’ proefschrift was hoe Nederland en de VS twee artikelen uit het Haags Kinderontvoeringsverdrag 1980 toepassen. Vervaeke is een rechtspsycholoog en dit was niet zijn vakgebied.
Bijzondere zitting
Aan het begin van de promotieplechtigheid repte Van Genugten van een ‘bijzondere zitting’, maar ging niet in op wat er was voorgevallen op 5 november. Bij wijze van uitzondering had de kandidaat de vragen van haar ‘opponenten’ op papier gekregen – op het moment dat de ondervraging begon, niet eerder. Ook zei de voorzitter dat deze promotie mogelijk korter zou duren dan de gebruikelijke 45 minuten, maar die werden toch volgepraat. De opponenten – niet dezelfde als bij de eerste verdediging – spraken via een livestream.
Drama
Nadat de vragen waren gesteld en beantwoord en het ‘hora est’ had geklonken, trok de promotiecommissie zich terug voor beraad. Conclusie: Swinkels werd tot doctor bevorderd. Promotor Vlaardingerbroek begon daarna zijn laudatio met de constatering dat 5 november een feestelijke dag had moeten worden, maar als een drama eindigde voor Swinkels. Hij noemde de gang van zaken ook voor de universiteit ellendig, evenals voor andere promovendi die nu in angst zitten of hun promotieplechtigheid wel goed afloopt, ook als hun proefschrift al is goedgekeurd.
Indrukwekkende prestatie
Volgens Vlaardingerbroek was dit niet het moment om daar verder over te discussiëren, maar wat Swinkels is overkomen zou deel moeten zijn bij het opstellen van nieuwe regels op dit gebied. Vervolgens prees hij Swinkels’ proefschrift van 670 pagina’s met een paar duizend voetnoten als een indrukwekkende prestatie, “zeker gezien het feit dat tot nu toe niemand in staat is geweest uit te leggen wat precies de reden was om in november niet tot het verlenen van de doctorstitel over te gaan”.
