De brexit is nog maar net officieel of het volgende nieuws zorgt voor discussie binnen en buiten het Verenigd Koninkrijk: een groep Jamaicanen dreigt uitgezet te worden. Ongeveer 170 parlementsleden hebben premier Boris Johnson gevraagd om de deportatie stop te zetten.
Begin februari kwam ik erachter dat de Home Office (de afdeling die zich bezighoudt met bijvoorbeeld immigratie) tientallen Jamaicanen wilde uitzetten op 11 februari. Parlementslid Nadia Whittome heeft namens haarzelf en haar collega’s een brief aan Johnson gepost op Twitter. In die brief verwees ze naar het rapport naar aanleiding van de Windrush Generation waarin de uitzetting van immigranten die in het Verenigd Koninkrijk zijn opgegroeid, wordt afgeraden. Laat nu een aanzienlijk deel van de Jamaicanen van kinds af aan in het Verenigd Koninkrijk wonen. Verder stelde ze verschillende vragen, zoals: ‘Can the government guarantee the safety of those individuals planned for deportation?’ en ‘Have each of the individuals (…) had access to legal advice and representation?’.
Johnson en andere voorstanders van de uitzetting vinden deze juist een goed idee. Volgens hen gaat het in dit geval om veroordeelde Jamaicanen en is het daarom redelijk en proportioneel om deze groep uit te zetten. De ernst van de gepleegde delicten binnen degenen in de groep verschilt.
Op 10 februari heeft de Court of Appeal een uitspraak gedaan waarin de Home Office is geboden om de uitzetting uit te stellen, omdat een slechte verbinding ervoor heeft gezorgd dat bepaalde Jamaicanen geen telefonisch contact konden hebben met hun advocaat. Ondanks deze opdracht en de verontwaardiging van mensenrechtenactivisten is de uitzetting op 11 februari toch doorgegaan.
Deze situatie doet velen denken aan de Windrush Generation, zoals ook al is te merken aan de verwijzing in de brief van Whittome. Het ging hierbij om Caraïbische immigranten die in het Verenigd Koninkrijk konden werken nadat WOII voor een werknemerstekort had gezorgd. Zij hadden dezelfde verplichtingen als andere Britten en velen waren als jonge kinderen met hun ouders meegekomen.
Het probleem voor deze generatie immigranten ontstond toen het vreemdelingenrecht was aangepast in 2012. De aanpassing zorgde ervoor dat ze voor van alles verblijfsdocumenten moesten hebben; denk bijvoorbeeld aan de toegang tot de zorg, het krijgen van een huis en in de ergste gevallen zelfs om in het land te kunnen blijven. Deze immigranten konden om verschillende redenen moeilijk aan deze verplichting voldoen. Zo had je immigranten die bij aankomst heel jong waren en daarom via het paspoort van een ouder het land in waren gekomen. Zij hadden in de jaren erna ook geen paspoort laten maken, omdat ze toch al rechtmatig in het land verbleven. Er zijn ook gevallen waarin de Home Office de oude passagierskaarten vernietigde. Voor deze mensen die dus niet konden aantonen dat ze rechtmatig in het land verbleven, waren de omstandigheden echt heel slecht. Toenmalig premier Theresa May heeft hiervoor ook haar excuses aangeboden, maar het gevolg van de wetsaanpassing wordt nog steeds aangemerkt als een van de grootste Britse schandalen van de 21e eeuw.
