Frank Wieland, 70, studeerde in 1978 af aan de RUU in het Nederlands recht. Na zeven jaar advocaat te zijn geweest in Groningen stapte hij over naar de rechtbank daar. Hij zat van 2002 tot 2007 op Curaçao en Sint Maarten. Daarna kwam hij in Amsterdam terecht. Het dossier van Willem Holleeder werd zijn laatste zaak. Frank Wieland blikt terug op zijn studententijd.
Wat is de beste en slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
De beste herinnering is gebonden aan de studietijd op zich. De mooiste tijd had ik in de laatste jaren, toen de studie richting kreeg en wat maatschappelijker werd. Mijn slechtste herinnering is verbonden aan de eerste jaren. Het schoot niet op. Ik vond het droog en saai theoretisch en weinig actueel. En met de meeste van mijn medestudenten had ik niet zoveel. Op enig moment heb ik mijn vader gezegd dat ik wilde ‘omzwaaien’. ‘Al mijn vrienden doen geneeskunde’, zei ik. ‘Dat wil ik ook.’ ‘Oké’, zei mijn vader, ‘maar eerst je rechtenstudie afmaken.’ Haha, toen ik dat had gedaan wilde ik aan het werk.
Wat was uw meest en minst favoriete vak?
Mijn meest favoriete vak was ongetwijfeld bestuursrecht, hoewel ik er daarna nooit meer iets mee heb gedaan. Ik vond het een leuk vak, het sprak me aan. Vooral door het boek van Konijnenbelt. Faillissementsrecht vond ik prettig overzichtelijk; een mooie wet. Mijn minst favoriete vak was het eerstejaars vak Romeins Recht; ik had er niks mee maar je mocht destijds niet aan je tweede jaar beginnen zolang je het niet had gehaald; dat kostte me uiteindelijk een jaar. Ik had toen een repetitor om me te dwingen me erin te verdiepen. Hij liet me opschrijven wat hij me voorhield. Elke keer als ik mijn vulpen dichtdraaide kreeg ik op m’n kop.
Welke docent of welke jurist was voor u tijdens uw studie een inspiratiebron?
Ik had met maar een enkeling enig contact. Voor mijn gevoel kwamen ze van een andere planeet. Met een docent Frank van der Wal, bij wie ik onder meer vervoersrecht deed had ik wel een klik. Hij was direct en hij zag je. Mysterieus heb ik altijd mijn hoogleraar forensische psychiatrie Frank Beijaert gevonden; toen ook directeur van het PBC. Hij was een aangename stille man. Uiteindelijk heb ik mijn afstudeerscriptie voor hem geschreven.
Wat zou u achteraf aan uw curriculum hebben veranderd?
De studie Nederlands recht was in de tijd dat ik die deed nog vrij breed, met grote algemene richtingen en kleine keuzevakken. Je vertrok als generalist. Het was best handig geweest als ik me meer in een specifiek gebied had verdiept en dat had vervolgd. Het speet me ook wel eens dat ik me niet internationaler had georiënteerd. Overigens was dat toen nog goeddeels onontgonnen terrein. Na mijn afstuderen ging een aantal van mijn vrienden met andere opleidingen naar het buitenland en ik benijdde hen. Uiteindelijk kreeg ik mijn kans met de vijf jaar bij het Gemeenschappelijk Hof van Justitie van de (toenmalige) Nederlandse Antillen en Aruba. Die ervaring was onbetaalbaar.
Wat zou u de huidige generatie studenten aan advies willen meegeven?
Doe wat ik heb nagelaten. Ga, nu de maatschappij is veranderd en er meer specialismen zijn, na wat je kan boeien en zorg dat je er zoveel mogelijk van weet. Houd dat vervolgens scrupuleus bij, met jurisprudentie en artikelen erover. En maak er een verpletterende indruk mee als je ergens solliciteert.
Frank M. Wieland was dezer dagen Mr. van de week op www.mr-online.nl.
Heb je suggesties voor deze rubriek, mail dan naar: studenten@mr-magazine.nl.
