Het doen van aangifte tegen discriminatie is de laatste tijd een veelbesproken onderwerp in het nieuws. Dit komt door de vele incidenten die hebben plaatsgevonden. Denk aan de Marokkanen-tweet van Thierry Baudet en de uitlatingen tegen Chinezen vanwege het uitbreken van het coronavirus. Maar heeft aangifte tegen discriminatie zin?
De Nederlandse discriminatiewetgeving is erg uitgebreid, ik zal mij in deze blog alleen focussen op het strafrecht. Het Wetboek van strafrecht geeft in artikel 90quater de strafrechtelijke definitie van discriminatie. Deze bepaling stelt kort gezegd dat elke vorm van onderscheid, uitsluiting of beperking die ten gevolg heeft dat de gelijkheid van de rechten van de mens teniet wordt gedaan, onder discriminatie valt. Artikel 429quater kun je zien als de algemene regeling en bevat de strafbaarstelling: discriminatie wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste twee maanden of geldboete van de derde categorie. Naast de algemene bepaling, vind je de specifieke bepalingen in artikel 137c t/m 137g. Van de discriminatiewetgeving is artikel 137c het vaakst ingestroomd bij het Openbaar Ministerie. Dit artikel gaat over discriminerende beledigingen, dit wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of een geldboete van de derde categorie.
In 2017 en 2018 zijn er in totaal 776 discriminatiemisdrijven geregistreerd. Dit blijkt uit de politiecijfers. Deze registraties bevatten de aangiften en eigen onderzoek van de politie. Uit het rapport van het Openbaar Ministerie blijkt dat er in die twee jaar 178 discriminatiezaken voor de rechter zijn gekomen, hiervan zijn er 138 ook daadwerkelijk veroordeeld. Ook zijn er 38 zaken zelf afgedaan door middel van een strafbeschikking. In totaal zijn er in die twee jaar dus 176 incidenten veroordeeld.
Een kleine 23% van de discriminatiemisdrijven in 2017 en 2018 hebben dus geleid tot een vervolging. Dit lijkt erg weinig, maar dit is een erg hoog percentage. Discriminatie is namelijk in de praktijk erg subjectief; iemand kan zich al snel gediscrimineerd voelen en aangifte doen terwijl er in feite geen discriminatie is in strafrechtelijke zin. Daarnaast komt het voor dat er meerdere aangiften worden gedaan tegen één incident, hier kan dan ook maar één vervolging uit volgen. Ook vergeleken met andere misdrijven is dit een erg hoog percentage.
Terugkomend op de vraag: heeft het zin om aangifte te doen tegen discriminatie? Ja! De kans op een strafrechtelijke vervolging is namelijk erg hoog, er wordt dus daadwerkelijk wat gedaan met je aangifte.
