Femke Laagland is niet weg te slaan bij de Radboud Universiteit. Eerst studeerde ze daar en nu is ze er hoogleraar. Speciaal voor Mr. Studenten kijkt ze terug op haar studententijd. Een tijd van feestjes, etentjes, koffiecorners, (nacht)treinen die niet rijden en lekke fietsbanden.
Femke Laagland studeerde van 1996 tot 2001 rechten aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Zij volgde de master Europees recht die zij voltooide met het judicium cum laude. Na haar studie werkte zij als advocaat om na een paar jaar terug te keren naar de Radboud Universiteit. Nadat zij in december 2013 promoveerde, werd zij aangesteld als UHD en in januari 2018 benoemd tot hoogleraar (Europees) arbeidsrecht.
Wat is de beste en wat de slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
Mijn semester in Zweden aan de Universiteit van Lund was het hoogtepunt van mijn studie. De feestjes en etentjes met internationale studenten hebben mijn Engels goed gedaan, maar waren vooral gezellig. Leuke momenten in Nijmegen waren de koffiepauzes tijdens het studeren in de bieb. Hier leerde ik mijn medestudenten echt kennen. In de eerste jaren nadat ik naar de Radboud Universiteit was teruggekeerd kreeg ik steeds een nostalgisch gevoel als ik langs de koffiecorner liep. De koffiecorner van toen is er nu jammer genoeg niet meer. Mindere momenten hebben vooral te maken met (nacht)treinen die niet reden of al waren vertrokken en lekke banden van de fiets.
Wat was uw meest en wat uw minst favoriete vak?
Ik heb altijd meer met het privaatrecht gehad dan met het bestuursrecht. Ik houd van open normen en de mogelijkheid om via open normen het recht toe te passen op maatschappelijke ontwikkelingen waar bij het opstellen van het recht niet over is nagedacht. Binnen het privaatrecht sprong er voor mij duidelijk een vak uit boven de rest: Internationaal Privaatrecht (IPR). Het is een juridisch complex rechtsgebied; kennis van verwijzingsregels en het materiële recht gaan hand in hand. Dat gepuzzel sprak mij enorm aan. Ook nu doe ik nog steeds veel met het IPR en ook nu kan ik daarvan ‘genieten’.
Wie was voor u een inspiratiebron?
Het eerste vak dat ik volgde was ‘Inleiding in de rechtswetenschap’ van professor Tak. Een bevlogen en energieke docent. Hij heeft mijn liefde voor het recht aangewakkerd. Mijn scriptiebegeleider, prof. Rick Verhagen, is overigens degene geweest die mij heeft geïnspireerd de wetenschap in te gaan. De discussies met hem deden mijn hersenen kraken.
Wat zou u achteraf aan uw curriculum hebben veranderd?
Kennis van het positieve recht is voor een goed jurist van wezenlijk belang, maar een brede algemene vorming net zo goed. Vakken waarin je met studenten van andere disciplines nadenkt over maatschappelijke vraagstukken stimuleren en trainen een kritisch denkvermogen. Dat ontbrak in mijn tijd, maar tegenwoordig hebben studenten daartoe gelukkig volop mogelijkheden. Het RU-brede honoursprogramma is daarvan een mooi voorbeeld.
Wat zou u de huidige generatie studenten aan advies willen meegeven?
Kijk verder dan alleen het positieve recht en stel je open voor andere perspectieven. Wees kritisch over het recht en weet wanneer je mensen uit andere disciplines nodig hebt om tot de beste oplossing te komen. Juristen hebben de waarheid niet in pacht, hoe graag we dat soms ook zouden willen.
Femke Laagland is deze week ook Mr. van de week.
Heb je suggesties voor deze rubriek, mail dan naar: studenten@mr-magazine.nl.
