Met praten over “veranderen” bedoel ik. Ben jij daar niet langzamerhand ook een beetje klaar mee? Ok het is m’n eigen schuld, want ik zoek het zelf op, maar dat constante gepraat over de noodzaak tot veranderen is soms een behoorlijke “energy drainer”.
Ik snap wel dat zoveel mensen het doen want praten over verandering is veilig, praten sust je onrust. Praten over alles wat zou moeten veranderen is bovendien een prettige bezigheid voor degenen die het gevoel hebben dat iemand anders het zou moeten doen.
Nu ik er zo over denk, ook in de juridische wereld zijn de meeste mensen die je hoort over de noodzaak tot verandering degenen die vinden dat iemand anders er iets mee zou moeten doen. Uitgevers die graag meer cursussen, boeken en website clicks willen verkopen en al dan niet zelfbenoemde experts die markt voor hun dienstverlening willen ontwikkelen. Moe word ik ervan.
Zij om wie het echt gaat, de cliënten en juridische professionals die echt veranderingen teweeg brengen, die zie en hoor je een stuk minder. Die doen het gewoon. Ik weet niet hoe het voor jou is maar mij geeft hun verhaal wel energie en inspiratie.
Veranderen = zelf doen
Misschien is dat in breder perspectief wel een ontwikkeling die past in deze tijd. We hebben minder interesse en respect voor mensen die vanuit de zijlijn ons vertellen hoe we zaken moeten aanpakken. Adviseurs moeten wel een verdomd goed onderbouwd verhaal hebben om nog ingehuurd te worden. De omzet van organisatieadviesbureaus loopt al jaren terug en mening “verander manager” zit thuis op de bank. En dat is niet voor niets. Wil je iets veranderen? Dan is er eigenlijk maar een manier: zelf doen.
Niet dat het makkelijk is. Je organisatie, of zelfs je eigen een-mans praktijk echt veranderen is in de regel f’ing moeilijk. Degenen die het doen verdienen respect. Maar omdat het moeilijk is heb ik ook begrip voor degenen die er niet aan beginnen. Dat laatste bedoel ik dan als pleister op de wonde, want elke ondernemer of manager die niet constant bezig is met veranderen die gaat eraan. Niet letterlijk natuurlijk en ook niet van de ene op de andere dag, maar wel uiteindelijk. Blijf je stil staan dan raak je achterop en raak je letterlijk “out of business”. Dat geldt voor alle bedrijven en dus ook voor zelfstandige professionals.
Bergop
Er zijn allerlei redenen waarom verandering moeilijk is. Een groot deel ervan zit in de menselijk aard, maar een belangrijke bottleneck zit ‘m ook in het gegeven dat het meestal eerst lastiger, moeilijk, ja vaak zelfs slechter wordt voor de verandering daadwerkelijk gerealiseerd is. Als je daarbij optelt dat je aanvang geen garantie krijgt dat het allemaal precies zo uitpakt als je voorziet, dan is het niet zo gek dat menigeen er als een berg tegenop ziet en het zo lang mogelijk uitstelt.
We weten allemaal dat de oude manier van verspreiden van know how door juridische uitgevers gedoemd is te verdwijnen. Waarom denk je dat Kluwer en SDU hun content nog steeds niet pay per view aanbieden?
Waarom hebben nog niet alle bedrijven een IT systeem aangeschaft voor automated contract drafting? Omdat ze het nut er niet van zien? Of vanwege de investering in tijd en geld die de implementatie met zich meebrengt?
Waarom gooien niet meer advocatenkantoren drastisch het roer om? Omdat het scherpe en soms pijnlijke keuzes vereist en het afscheid van mensen noodzakelijk maakt. (reden te meer waarom de recente stap van Boekel bewondering verdient)
Waarom blijven veel zelfstandige juristen steken in interimmen ook al weten ze dat het op termijn geen houdbaar business model voor hen is? Omdat het opbouwen van een andere praktijk tijd kost waarin je dus niet op een interim klus kunt zitten en dus een tijdlang geen of veel minder inkomsten hebt. Dat moet je je maar kunnen veroorloven. Bovendien, wie geeft je de zekerheid dat die nieuwe praktijk van de grond komt?
Idem voor al die ontevreden juristen en advocaten die ergens in loondienst zijn. Je weet dat er meer dingen in het leven zijn en je denkt dat je werk ook leuker zou kunnen zijn. Misschien heb je zelfs ideeën over hoe je het beter zou doen voor cliënten. Wat houdt je tegen?
Steek eens een fikkie op z’n tijd
Veranderen is moeilijk. Daarom worden de meeste veranderingen pas werkelijk in gang gezet als de tent “in de fik staat”. In management taal heeft men het dan over een “burning platform”. Je snapt de metafoor ongetwijfeld. Je staat op een platform in zee wat in brand staat. Dat je op een gegeven moment zult moeten springen is onvermijdelijk. De kunst is om die sprong goed te timen en vooral niet te laat te zijn. In dit artikeltje uit de Harvard Business Review van een paar jaar geleden lees je daar meer over.
Zonder brandende noodzaak kost verandering zoveel energie dat het meestal niet van de grond komt. Wil jij dus voor jezelf of je organisatie echt iets anders? Kap met praten erover en steek je spreekwoordelijke “schepen” in brand.
