In maart 2019 belde de gerechtsdeurwaarder aan bij een schuldenaar in het Limburgse dorp Neeritter. Hij had een dwangbevel voor de dochter des huizes, maar haar vader deed open en vroeg de deurwaarder naar binnen te komen. Daarna deed hij de voordeur op slot, pakte de telefoon van de deurwaarder af en dwong hem met de huistelefoon te bellen naar de schuldeiser (DUO) om te zaak te regelen. De deurwaarder wilde weglopen, maar werd bij de voordeur ruw teruggetrokken. Onder bedreiging (met de dood) belde de deurwaarder. Daarna leek de schuldenaar gerustgesteld en liet hij de deurwaarder – die een half uur angstig opgesloten had gezeten – gaan.
Geseponeerd
Zijn aangifte verdween al na één dag in de prullenbak: dit valt niet te bewijzen, vonden de politie en Openbaar Ministerie. Maar via een artikel 12-procedure oordeelde het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat een veroordeling toch denkbaar was. De schuldenaar werd alsnog gedagvaard.
Geen getuigen
De zaaksofficier legde hem vrijdag 16 april bedreiging en gijzeling ten laste, maar eiste voor de bedreiging direct vrijspraak omdat het woord van de deurwaarder tegenover het woord van de schuldenaar stond en er geen verdere getuigen waren – unus testis, nullus testis. Voor de gijzeling eiste de officier een taakstraf van honderd uur (dan wel vijftig dagen hechtenis).
Niet op ambtseed
De kwestie draaide om de vraag of de woorden van een gerechtsdeurwaarder, een openbaar ambtenaar, méér zeggingskracht hebben dan die van een gewone burger. Hoewel een deurwaarder wettelijk gezien niet op ambtseed verklaart, hechtte de politierechter in Roermond toch meer betekenis aan de woorden van de deurwaarder. En de persoon die bij DUO de schuldenaar en de deurwaarder telefonisch te woord stond, beschouwde zij als getuige – het was geen de auditu-verklaring, zoals de raadsman in zijn pleidooi betoogde. De politierechter verklaarde niet alleen de gijzeling bewezen, maar ook de bedreiging: tweehonderd uur taakstraf of honderd dagen vervangende hechtenis. Het is nog niet bekend of de veroordeelde in hoger beroep gaat.
Angstig
De toegevoegd gerechtsdeurwaarder (werkzaam bij Hafkamp Groenewegen Gerechtsdeurwaarders, Venlo) liet in zijn slachtofferverklaring weten angstig te zijn en niet meer de woning van schuldenaren te durven betreden. Daarmee geconfronteerd liet de verdachte merken dat dat niet zijn probleem was.
Betrouwbaarder
De Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders zegt ‘verheugd’ te zijn dat na een artikel 12 Sv-procedure een veroordeling is uitgesproken. KBvG-bestuurslid Paul Otter: “In het vonnis erkent de politierechter dat de verklaring van een gerechtsdeurwaarder betrouwbaarder is dan die van de veroordeelde. Dat is een belangrijke stap in de versterking van de positie van de gerechtsdeurwaarder.”
Mr. berichtte eerder over de gijzeling van deze gerechtsdeurwaarder, klik hier.