Mr. van de week is Rob Widdershoven. Hij is de eerste advocaat-generaal voor het bestuursrecht als gevolg van de inwerkingtreding van de Wet aanpassing bestuursprocesrecht op 1 januari 2013. Daartoe is hij benoemd in de drie hoogste bestuursrechtelijke rechtscolleges, de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, de Centrale Raad van Beroep en het College van Beroep voor het bedrijfsleven. Widdershoven behoudt zijn functie als hoogleraar Europees bestuursrecht aan de Universiteit Utrecht.
Is uw benoeming een droom die uitkomt?
Ja. Ik krijg als a-g de belangrijke en eervolle taak om de rechtseenheid en rechtsontwikkeling in het bestuursrecht te bevorderen. Bovendien kan ik, binnen de grenzen van het recht, mijn eigen visie en ideeën ingang proberen te doen vinden.
De bestuursrechtspraak wordt verbeterd nu in bepaalde zaken een conclusie aan u als a-g kan worden gevraagd. Verbetering was dus nodig?
De laatste jaren hebben de hoogste bestuursrechters veel problemen op het punt van rechtseenheid en rechtsontwikkeling opgelost door middel van informeel overleg. Maar ook al gaat het nu goed, het kan altijd beter. De conclusies van de a-g zullen het proces verder versterken en vooral ook transparanter maken. Zij bieden immers een goed doortimmerde achtergrond voor de keuzes die rechters kunnen en zullen maken.
Een ander gevolg van de aanpassingswet is de uitbreiding van het relativiteitsbeginsel. Er wordt wel gezegd dat burgers hierdoor gedeeltelijk worden ontwapend bij de bestuursrechter. Is dat zo?
Het relativiteitsbeginsel wordt al enige jaren toegepast in geschillen op grond van de Crisis- en herstelwet en dat heeft niet geleid tot een wezenlijke ontwapening van de burger. Het aantal keren dat de schending van een regel vanwege het ontbreken van relativiteit niet tot vernietiging heeft geleid, is heel beperkt en betreft evidente gevallen. Gelet hierop verwacht ik niet dat de algemene invoering ervan dramatische gevolgen zal hebben.
Wat is het hoogtepunt in uw juridische carrière?
Mijn oratie ‘Transnationaal bestuursrecht’ uit 1998, omdat je dan ook voor niet-vakgenoten, je familie en vrienden, een boeiend verhaal over het recht kan houden.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Gio ten Berge (emeritus hoogleraar Bestuursrecht aan de UU). Hij was mijn promotor en leermeester. Van hem heb ik het bestuursrecht geleerd en hij heeft mij gestimuleerd om me verder te ontwikkelen, bijvoorbeeld in het Europees recht.
Welk wetsartikel vindt u het mooist?
De artikelen 8:41a en 8:72 Awb. Zij geven de bestuursrechter de opdracht en instrumenten om geschillen zo veel mogelijk definitief en finaal te beslechten. Het streven naar finaliteit is de belangrijkste verbetering van de bestuursrechtspraak sinds de invoering van algemene bestuursrechtspraak in 1976.
Welk wetsartikel het slechtst?
De regeling van de dwangsom bij niet-tijdig beslissen van artikel 4:17 Awb. De bedoeling ervan is goed. Maar de regeling is te gecompliceerd, zorgt voor procedures binnen de procedure en leent zich voor misbruik. Of de burger er iets mee opschiet, betwijfel ik.
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
Rechtspraak.nl
Welk boek las u het laatst?
Hillary Mantel, het Boek Henry (winnaar van de Booker Prize 2012), een fascinerend kostuumdrama in boekvorm over de val van Anne Boleyn en de rol van Thomas Cromwell daarbij.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Johnny Cash. Hij is ervaringsdeskundige en dat is handig om in de gevangenis te overleven. Daarnaast heeft hij een prachtig doorleefde stem waarnaar ik uren kan luisteren. Dat is prettig als je met iemand een cel deelt.
