Op 30 januari 2015 heeft de Raad voor Onroerende Zaken (‘ROZ‘) een nieuw model voor de (ver)huur van 230a-ruimte vastgesteld. Het vorige model stamt uit 2003 en werd al lange tijd in aangepaste vorm toegepast. Het nieuwe model borduurt voort op het vorige model, maar er zijn toch veel, vooral huurdersvriendelijke, aanpassingen doorgevoerd. De aanpassingen zijn mede gebaseerd op het meest recente ROZ-model voor 7:290-bedrijfsruimte dat in september 2012 is vastgesteld. De gewijzigde bepalingen reflecteren voor een deel de toegenomen invloed van huurders in de huidige markt.
De vergrote invloed van huurders is bijvoorbeeld terug te zien in de toegenomen mogelijkheden voor huurder tot het aanbrengen van wijzigingen aan het gehuurde en in de bepaling ten aanzien van het servicekostenpakket, dat voortaan slechts na overleg met huurder mag worden gewijzigd. Passend in deze tijd is voorts dat het belang van duurzaamheid wordt onderstreept.
Daarnaast zijn enkele bepalingen opgenomen die tot meer transparantie moeten leiden. Zo hebben partijen de plicht elkaar te informeren over veranderingen in hun organisatie en verklaren zij dat tussen hen geen incentives zijn overeengekomen, anders dan in de huurovereenkomst vermeld. Verder moeten partijen bijvoorbeeld aangeven of zij bekend zijn met de aanwezigheid van asbest en moeten verhuurders bekende gebreken, die aan gebruik van het gehuurde in de weg staan, melden bij het aangaan van de huurovereenkomst. Bij het einde van de huurovereenkomst kan zowel huurder als verhuurder een inspectie laten uitvoeren en een voor partijen bindend rapport laten vaststellen, ook als de andere partij medewerking weigert. Daarnaast zijn huurders financieel beter af: zo ziet de algemene boetebepaling niet meer op alle tekortkomingen van huurder, is de boeterente voor gemiste huurtermijnen teruggebracht van twee naar één procent en zijn verhuurders eerder aansprakelijk voor schade ontstaan door te laat of non-conform opleveren van het gehuurde. Een andere belangrijke aanpassing is de mogelijkheid voor huurders om het gehuurde onder voorwaarden aan een groepsmaatschappij onder te verhuren.
Ondanks dat het nieuwe model op punten duidelijker en evenwichtiger is, blijft het model verhuurdervriendelijk. Partijen, zeker ook huurders, doen er dus verstandig aan niet blindelings op het nieuwe model te varen.
