Overstap van de week Elisa Benhaim. Benhaim (33) is per 1 februari als partner aan de slag gegaan bij De Haas Advocaten in Rotterdam. Daarmee heeft zij, na negen jaar, Sjöcrona van Stigt advocaten verlaten. Benhaim is gespecialiseerd in bijzonder strafrecht.
U gaat zelf ondernemen. Dat zien we niet zo heel vaak bij advocaten (en zeker niet bij vrouwelijke advocaten) in het bijzonder strafrecht. Waarom deze keuze?
Ik wist al vrij snel en op jonge leeftijd dat ik strafrechtadvocaat wilde worden. Ik wilde graag opgeleid worden bij een van de beste strafrechtkantoren van Nederland. Dat was voor mij Sjöcrona van Stigt Advocaten. Ik heb daar direct vanaf mijn start kennis gemaakt met het bijzonder strafrecht, ook wel het ondernemingsstrafrecht genoemd waarin de focus ligt op fraude, milieu- en arbeidsongevallen. Daarnaast behandel ik veel verkeersstrafzaken, onder andere dood door schuld.
Ik heb negen jaar lang bij Sjöcrona met zeer talentvolle mensen gewerkt en de leukste zaken behandeld. Voor mij was het tijd voor een nieuwe stap. Het contact met cliënten en me bezig houden met acquisitie vind ik leuk en gaat mij goed af. Ik heb ook mijn eigen netwerk kunnen opbouwen in de loop der jaren. Ik wilde mijn eigen visie kunnen uitwerken. De keuze om te gaan ondernemen was voor mij dus een logische keuze.
Priscilla de Haas, oprichtster van De Haas Advocaten, komt van een zelfde type kantoor als Sjöcrona en is gespecialiseerd in fiscaal recht. Het strafrecht en fiscaal recht overlapt elkaar regelmatig. De keuze om zelf te gaan ondernemen binnen de setting van een klein gespecialiseerd kantoor als De Haas Advocaten is ingegeven door het feit dat gespecialiseerde rechtsbijstand kan worden verleend op een hoog niveau ten aanzien van het gehele spectrum (fiscaal en straf) tegen een redelijk prijs.
Hoe combineert u werk en privé in loondienst en als ondernemer?
Mijn vriend en ik hebben twee jonge kinderen, een meisje en een jongen (0 jaar en 3 jaar). Dat is gewoon een drukke tijd want je wilt naast hard werken ook nog sporten en leuke dingen doen met vrienden. Ik kan enorm genieten van koffietjes en borrels.
Gelukkig kunnen wij vaak rekenen op ondersteuning van de beide oma’s. Daarnaast is mijn vriend ook minstens één werkdag in de week met de kinderen. Ik probeer zelf op vrijdag met de kinderen te zijn en veel in het weekend. Dan doen we veel leuke dingen met het gezin. Daarnaast is sport voor mij een goede uitlaatklep om werk van me af te kunnen zetten. Ik zit eigenlijk bijna nooit stil als ik er over nadenk. Dat zie ik ook terug in mijn zoontje van 3, zijn energielevel lijkt oneindig.
Ik reken erop dat ik in het begin misschien nog wel meer zal gaan werken dan nu maar dat vind ik geen enkel probleem, zeker nu ik mijn tijd volledig zelf kan gaan indelen. Ik zal dan met name wat extra gaan doen als de kinderen op bed liggen zodat zij daar zo min mogelijk last van hebben. Geruststellend is voor mij dat ik het grotendeels zelf kan bepalen.
Wat verandert er in de komende vijf jaar in de advocatuur, denkt u?
Ik merk zelf dat advocaat-stagiaires die nu beginnen zelf al goed hebben nagedacht op welke manier zij werk en privé willen combineren en beter dan een aantal jaar geleden hun grenzen aangeven. Ik dacht daar zelf in het begin helemaal niet over na, je pakte gewoon alles op.
Dat starters hier bewuster mee omgaan zie je overigens niet alleen in de advocatuur maar in de samenleving in het algemeen. Tegelijkertijd zie je nu meer dan vroeger jonge mensen die uitvallen door onder andere een burn-out. Bij de wat grotere kantoren zie je nu al regelmatig dat werknemers een coach kunnen inschakelen. Ik vind dat een goede ontwikkeling. Je stimuleert mensen daardoor om na te denken over hun toekomst en hun keuzes.
Verder zie je dat steeds meer advocatenkantoren nadenken over opties om goede medewerkers, zonder partnerambities, te behouden. Dergelijke werknemers kunnen heel waardevol zijn voor een bedrijf. Het ‘in or out’-principe voor wat betreft partner worden is mijns inziens wat achterhaald.
Ik denk dat dit trends zijn die ook de komende vijf jaar verder zullen worden ontwikkeld.
Wat maakt dat u zo goed bent in uw vak?
Ik denk zelf dat als cliënten deze vraag zouden beantwoorden, dat zij zouden zeggen dat ik scherp ben op de inhoud maar met een menswaardige touch. In het strafrecht is het van groot belang om binnen een kort tijdsbestek ieders vertrouwen te winnen, van directielid tot operator. Ook is het van belang om contacten met opsporingsdiensten in goede banen te leiden. Dat gaat mij gelukkig goed af.
Daarnaast ligt tactiek mij naast het juridische aspect goed. Het is vaak juist de combinatie van deze factoren waardoor je een zaak wint.
Kunt u zich uw eerste zaak nog herinneren? Kunt u hier iets over vertellen?
Ja, zeker. Dat was een piketcliënt – de eerste paar jaar loop je piket om alle facetten van het strafrecht goed te beheersen – die werd verdacht van diefstal van een fiets.
Ik heb in mijn pleidooi toen een klassieker op het gebied van jurisprudentie aangehaald: ‘De Hollende Kleurling’. Mijn cliënt had last van woedeaanvallen en tijdens de zitting heeft hij een stoel naar de Officier van Justitie gegooid. Samen met de parketpolitie heb ik mijn cliënt tot bedaren weten te brengen.
Mijn cliënt werd niet vrijgesproken maar kreeg volgens mij alleen een voorwaardelijke taakstraf met een proeftijd. Dat mijn werk vanaf dat moment nooit saai zou gaan worden, werd toen wel duidelijk.
