De nieuwe Wet pensioenverdeling bij scheiding, die eigenlijk al per juli 2022 zou ingaan, is uitgesteld tot 2028. Gezien de Wet Toekomst Pensioenen achtte men het beter deze wetten op elkaar te laten aansluiten en dus de nieuwe Wet pensioenverdeling pas in te laten gaan als alle pensioenen zijn ingevaren in het nieuwe systeem. Dat is uiterlijk per 1 januari 2028.
Rechtsverwerking
Dat betekent dat de huidige Wet verevening pensioenrechten bij scheiding (Wvps) van kracht blijft. Een aandachtspunt daarbij is rechtsverwerking. Vaak zien wij in onze praktijk dat pensioenrechten conform de wet verevend zijn (in plaats van geconverteerd naar eigen rechten). We zien ook dat de vereveningsgerechtigde ex-partner (vaak de vrouw) pas aan haar deel denkt als zij met pensioen gaat. En omdat gemiddeld een vrouw een drie tot vier jaar oudere (mannelijke) partner heeft, is de man dus al een aantal jaren met pensioen. Een beroep op rechtsverwerking gaat dan echter toch niet op voor de man. Zolang de ex-partner niet actief heeft afgezien van haar deel, blijft ze daar recht op houden. Wel oordeelt de rechter vaak dat de uitbetaling pas vanaf het nieuwe moment hoeft en dus niet met terugwerkende kracht. Ook pensioenverdelingen die nog onder het oude Boon van Loon-regime vallen, verjaren niet, ook al zijn ze niet verdeeld!
Uitstel van pensioen
Verder zien we vaak dat de vereveningsplichtige partner zijn (of haar) pensioen uitstelt. Nog afgezien van het feit dat pensioenrechten uit het verleden op 60/65 jaar stonden en inmiddels zijn omgezet naar 67/68 jaar. Ook dan is bij verevening de hoofdgerechtigde leading. Als deze besluit om langer door te werken, maar ook als gekozen wordt voor een hoog/laag-pensioen, dan heeft de vereveningsgerechtigde ex-partner dit te accepteren en te volgen. Ook in die gevallen waarin de uitbetaling rechtstreeks door de uitvoerder aan de ex-partner geschiedt, levert dit vaak onduidelijkheid op.
Al met al is conversie dus vaak een betere oplossing, zo niet, dan moeten ex-partners goed blijven communiceren over ‘met pensioen gaan’. Gebeurt dit niet, dan levert het pensioen alsnog (weer juridische) ‘ruzie’ op, jaren na de echtscheiding, als ze met pensioen gaan.
Nieuwe wet nodig?
Tot slot. Ik ben geen voorstander van überhaupt nog meer wetgeving inzake pensioen & echtscheiding. Het uitgangspunt in de huidige arbeidsmarkt en maatschappij is dat beide partners evenveel werken en verdienen. Het nut om bij een scheiding dan de pensioenen uit te ruilen is er dan niet meer. En als partners wel een andere invulling geven aan hun gezamenlijke arbeid, dan kunnen ze ook afspreken hoe ze met de pensioenen willen omgaan bij een scheiding. Daar hebben we geen wetgever meer voor nodig!
