Jeroen Beijsens is als notaris verbonden aan Daamen De Kort Van Tuijl Notarissen in Tilburg (en omstreken). Hij vierde nog volop carnaval, totdat in zijn Kruikenstad de eerste coronabesmetting werd geconstateerd – bij een carnavalvierder. Sindsdien is zijn werk nogal veranderd, en hij hoopt stiekem dat het nieuwe notariële normaal een blijvertje is, zo schrijft hij in zijn blog.
“Als geboren en getogen Brabander is carnaval voor mij een van de hoogtepunten van het jaar. Groot was dan ook de teleurstelling dat mijn echtgenote ‘van boven de rivieren’ te kennen gaf eigenlijk niets aan dit volksfeest te vinden. Ook mijn dochters – toch alle drie in Brabant opgegroeid – bleken niet geschapen voor het Feest der Feesten. Omdat je als notaris in december het kantoor niet mag verlaten (wegens eindejaardrukte), was ik veroordeeld tot skivakanties tijdens carnaval.
Ik kon mijn geluk dan ook niet op dat we dit jaar wel carnaval gingen vieren! Vier dagen lang heb ik in oranje-groen, de carnavalskleuren van Kruikenstad (Tilburg tijdens carnaval), door een volgepakte en feestende stad gestruind.
Snotteren
Na carnaval liep heel Tilburg te snotteren en proesten. Dat hoort er elk jaar weer bij en wordt door velen gezien als een soort carnavalstrofee: ‘Jij ook gecarnavald?’. Niks aan de hand dus. Totdat een paar dagen later bekend werd dat de eerste Nederlandse coronabesmetting gevonden was bij een Tilburgse carnavalvierder. Op kantoor werden we toch langzamerhand een beetje nerveus. Moesten we al maatregelen gaan nemen, of was dat voorbarig? De berichten vanuit de overheid waren echter nog geruststellend. Met voorzorgsmaatregelen als geen handen schudden en wat verder uit elkaar zitten leken we het coronavirus wel te kunnen ontlopen.
Dans ontsprongen
Intussen hoorde ik om mij heen steeds meer bekenden en bekenden van bekenden, die besmet bleken met corona. Zo waren mijn echtgenote en ik in de week na carnaval op een borrel waar achteraf de helft van de mensen besmet bleek en zelfs een van de aanwezigen aan de gevolgen van corona overleed. We hadden maar net de dans ontsprongen. Ook Tilburgse vrienden die boven de rivieren werken werden verplicht thuis te werken.
Vertrouwen
Na de persconferentie van premier Rutte op 15 maart hebben we met onze acht notarissen en de kantoordirecteur in een conference call van anderhalf uur de te nemen maatregelen besproken. Wat was ik trots om deel uit te maken van deze club! In deze spannende tijden maakten we eensgezind plannen, beslisten we over lastige zaken en zagen we de onzekere toekomst met vertrouwen tegemoet. Dit konden wij aan!
Spatschermen
We gingen zoveel mogelijk thuiswerken, als het kon werden akten alleen nog bij volmacht getekend, besprekingen deden we alleen nog maar via telefoon of videocalls en passeerkamers werden met spatschermen en chloordoekjes uitgerust. Het collegiale verkeer tussen onze vijf vestigingen was ten strengste verboden. Sommige collega’s heb ik sinds begin maart niet meer in levende lijve gezien!
De nieuwe situatie wende best snel. Met extra beeldschermen en een telefonie-app op ieders mobiele telefoon, maakte het eigenlijk niet heel veel uit waar je aan het werk was. Klanten die belden werden probleemloos doorverbonden met thuiswerkers en besprekingen via videocalls bleken in veel gevallen bijna net zo prettig als besprekingen op kantoor. Waar velen voorheen riepen dat thuiswerken echt geen optie was, bleek er veel meer mogelijk dan gedacht.
Testamenten
Intussen gebeurden er dingen die grote indruk maakten. Zo heb ik diverse testamenten gepasseerd met coronapatiënten. We spraken dan af voor een raam bij de mensen thuis, namen het testament telefonisch door terwijl ik de mensen wel in de ogen kon kijken. Vervolgens ging het testament door de brievenbus en werd het achter het raam getekend. Het getekende testament werd dan weer door de brievenbus teruggegeven, waar ik het met handschoenen aannam en zelf ondertekende. Onze sectie boedelafwikkeling werd overspoeld met overlijdensmeldingen. Waar ik in een gemiddelde week een melding of drie à vier krijg, had ik nu soms het vierdubbele.
Wel bij de kapper
Klanten toonden alle begrip voor de maatregelen die wij troffen, alhoewel dat de laatste tijd wel wat begint af te nemen. Als wij melden dat een eerste bespreking in beginsel niet op kantoor is, maar via telefoon of videocall, krijgen we steeds vaker te horen dat ze wel bij de kapper welkom zijn, maar niet bij de notaris. Ook de medewerkers beginnen hun collega’s te missen en vragen of ze weer wat vaker op kantoor mogen komen werken.
Ik ben erg benieuwd of het ‘nieuwe normaal’ veel gaat lijken op het ‘oude normaal’ of dat zaken als videocalls, thuiswerken en online samenwerken blijvertjes blijken. Ik hoop het stiekem van wel!”
