Tim Bleeker (1990) studeerde na de middelbare school een jaar aan de State University of New York. In 2009 begon hij aan het Utrecht Law College en deed daarna een legal research master, ook in Utrecht (cum laude). Vrijdag 3 december promoveerde hij op het proefschrift Milieuaansprakelijkheid van leidinggevenden. Momenteel is hij universitair docent milieuaansprakelijkheidsrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Wat is de beste en slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
In het begin van mijn studietijd had mijn rechtenstudie weinig prioriteit. Ik deed genoeg om prima mijn vakken te halen, maar nog veel drukker was ik met wat ik naast mijn rechtenopleiding kon doen. Ik was bijvoorbeeld erg fanatiek bij studentenzeilvereniging Histos. Ik heb veel mooie weekenden doorgebracht op het ‘Staal’, zeilend op skûtsjes over Friese wateren en de Waddenzee. Een heel leuke herinnering is bijvoorbeeld dat we een keer bij de overtocht van Harlingen naar Terschelling waren drooggevallen, en we tussen de masten van de skûtsjes een enorme schommel hadden geklust. Daar zijn nog beelden van.
Mijn slechtste herinneringen aan mijn rechtenstudie zijn denk ik de afwijzingen van Cambridge. Ik wilde heel graag een tussenjaar doen aan een college in deze befaamde universiteitsstad. Ik heb twee keer gesolliciteerd, maar beide keren ben ik afgewezen. Mijn cijfers waren niet hoog genoeg. Ook herinner ik het Engels me erg stroef afging tijdens de sollicitatiegesprekken. Blijkbaar was mijn Engels in een paar jaar enorm achteruitgegaan.
Wat was uw favoriete en uw minst favoriete vak?
Ik ben nooit zo’n fan geweest van procesrecht, dus dat waren niet mijn leukste vakken. Mijn favoriete vak was de bachelorscriptie. Dat was echt een verademing. Zelf kiezen welke vragen je wilde beantwoorden, een docent als sparringpartner.
Nu ik er zo over nadenk, is bij nader inzien mijn beste herinnering van mijn rechtenstudie het moment dat ik mijn cijfer hoorde: een tien. Ik wist dat ik juridisch onderzoek doen leuk vond, maar dit bevestigde dat ik er ook goed in was. Mede daarom heb ik me vervolgens aangemeld voor een onderzoeksmaster, en ben ik daarna begonnen aan een promotieonderzoek.
Wie was tijdens uw rechtenstudie voor u een inspiratiebron?
Een van mijn juridische en didactische helden is Esther Engelhard. Zij gaf het vak verdieping aansprakelijkheidsrecht. Wat haar zo goed maakte, is dat ze het lesmateriaal niet voorkauwde en reduceerde tot een paar bullet points met ‘Het Juiste Antwoord’. Integendeel: zij moedigde studenten juist aan om de onduidelijkheden in de literatuur en jurisprudentie onder een vergrootglas te leggen, en dan beargumenteerd tot een bepaalde interpretatie te komen. “Het hof, de A-G en de Hoge Raad zeggen alle drie wat anders; waarin verschillen hun opvattingen en welke aannames liggen daaraan ten grondslag?” was bijvoorbeeld zo’n mooie vraag die ze dan aan ons stelde. Of een tentamenvraag was: “Bekritiseer een arrest van de Hoge Raad.” Zo’n docent gun je iedere rechtenstudent.
Wat zou u achteraf aan uw curriculum willen veranderen?
Verbintenisrechtelijke vakken staan veelal in het teken van de vordering tot schadevergoeding. Maar deze remedie komt pas om de hoek als de schade al is geleden. Voorkomen is beter dan genezen. Daarom zou ik graag zien dat het rechterlijke bevel meer aandacht krijgt in het rechtencurriculum. Met deze civielrechtelijke remedie kan de naleving van een rechtsplicht worden gevorderd, en kunnen de normschending en de schadelijke gevolgen daarvan worden voorkomen. Het rechterlijk bevel speelt een belangrijke rol in de praktijk, maar in de juridische leerboeken lees je er bijna niets over. Dat zou anders moeten zijn.
Wat wilt u de huidige generatie studenten aan advies meegeven?
Een samenvatting lezen is zinloos, zeker als hij van een ander is. Zelf een samenvatting maken is daarentegen bijzonder nuttig.
De handelseditie van het proefschrift van Tim Bleeker is onder andere verkrijgbaar bij de webshop van Wolters Kluwer. Het promotieonderzoek verschijnt binnenkort ook op Kluwer Navigator. De inleiding, conclusie en het dankwoord van het proefschrift zijn gratis te downloaden op ResearchGate.
