Op 6 oktober 2020 zijn zowel de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/35249_wet_homologatie_onderhands?df1=all&df2=all2#p3 als de Wet Toeristische Verhuur (WTV) https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/35353_wet_toeristische_verhuur_van?zoekrol=vgh5mt4dsdk1, in de Eerste Kamer aangenomen. Het is nog niet bekend wanneer deze wetten in werking treden. Hieronder worden enkele hoogtepunten van deze wetten beschreven.
De WHOA moet het voor levensvatbare ondernemingen eenvoudiger maken om een akkoord te bereiken met schuldeisers en aandeelhouders (hierna ‘schuldeisers’) over de herstructurering van de schulden. Aldus wordt op dat moment een faillissement voorkomen. De schuldeisers worden in zogenaamde ‘klassen’ verdeeld, waarbij per klasse een aanbod wordt gedaan. Stemt de meerderheid van de schuldeisers van een klasse in met het akkoord, dan komt het akkoord voor homologatie (goedkeuring) door de rechter in aanmerking, als aan enkele voorwaarden wordt voldaan (zo dient het akkoord redelijk te zijn en tevens nodig om een faillissement te voorkomen). De partijen die niet instemden met het akkoord, kunnen hier in beginsel aan worden gebonden; daarom wordt dit ook wel ‘een dwangakkoord’ genoemd. Het akkoord kan een wijziging van de rechten van de schuldeisers jegens de schuldenaar inhouden (zoals de kwijtschelding van een vordering, bijvoorbeeld een huurachterstand).
Zijn er vóór de homologatie zekerheden gevestigd? Dan kan de schuldeiser zich daar nog wél voor de volledige vordering op verhalen. De garant kan zich evenwel niet verhalen op de huurder. De WHOA biedt de schuldenaar ook de mogelijkheid om, indien de schuldeiser niet instemt met een voorstel tot wijziging of beëindiging van de overeenkomst, de lopende (huur)overeenkomsten eenzijdig op te zeggen met goedkeuring van de rechter. Keurt de rechter het akkoord én de opzegging goed? Dan vindt de opzegging op dat moment van rechtswege plaats. De overeenkomst eindigt vervolgens uiterlijk drie maanden daarna. In ruil voor deze tussentijdse opzegging heeft de wederpartij van de schuldenaar recht op een schadevergoeding. Deze kan in het akkoord zijn meegenomen. Is dat niet het geval, dan is de schuldenaar aansprakelijk voor alle schade. De wederpartij kan de rechter wel verzoeken de opzeggingstoestemming te weigeren als er geen sprake is van een ‘onvermijdelijke insolventietoestand’.
Het woningaanbod voor toeristische verhuur via digitale platforms heeft de laatste jaren een vlucht genomen. In gebieden waar woningen schaars zijn, kan dit gaan wringen. Onder meer daarom heeft de overheid mogelijkheden gecreëerd om deze vorm van verhuur aan banden te leggen. In een huisvestingsverordening kan worden vastgelegd welke categorieën woningen in welke gebieden voor toeristische verhuur mogen worden ingezet. Die woningen krijgen dan een registratienummer, dat verplicht moet worden gemeld bij ieder verhuuraanbod. Ook kan worden bepaald dat de toeristische verhuur in die gebieden voor een maximum aantal nachten per jaar is toegestaan. Daarnaast kan ook een verhuurvergunning verplicht worden gesteld. Ook de (internet)dienst die deze woningen aanbiedt, kan in de verordening plichten/verboden opgelegd krijgen, zoals: de plicht de aanbieder te wijzen op het verbod om zonder registratienummer een woning aan te bieden of het verbod om woningen te publiceren die het maximum aantal verhuurnachten hebben bereikt. De minister zal vijf jaar na de inwerkingtreding verslag uitbrengen over de doeltreffendheid en effecten van de wet.
