Een pleidooi voor verandering

Delen:

Een blog bijhouden voor de Mr. vanuit de strafpraktijk? Verhalen genoeg, meningen te over. Strafrecht is het echte leven. Het moet ook blijven leven. Strafrecht hoort bij de mens. Zolang de mens bestaat wordt er geroofd, en gemoord. Belangstelling alom in velerlei opzicht. Belevenissen, ergernissen alsmede eigenaardigheden ter lering en vermaak. Een mooie uitdaging.

De mens heeft ook zijn duistere kant die anderen kan schaden. Dergelijke daden dienen berecht te worden. Een goede rechtspraak is een voorwaarde voor het functioneren en behoud van de rechtsstaat. Dat kost geld, veel geld. De huidige bezuinigingen gaan dan ook alle partijen aan die de rechtspraak draaiende houden. Rechtbanken worden afgerekend op ‘kernproducten’ en het Openbaar Ministerie moet met minder mensen meer zaken afhandelen. Ook op de advocatuur wordt fors bezuinigd. De bevlogenheid blijft maar hoe lang nog? We moeten het meer en meer met z’n allen doen maar ook leuk zien te houden.

Ook de advocatuur moet het belang van een vlotte en efficiënte rechtspleging gaan inzien. Velen zien het optreden van de advocaat als zand in de machine in plaats van olie. Kansloze verweren en oeverloze pleidooien. Een ‘kwelling’ zoals een rechter zich laatst liet ontvallen. Dat kan anders. Ergens moeten advocaten toch op positieve wijze het verschil zien te maken. Daartoe zijn vele mogelijkheden. Eerst maar eens de hand in eigen boezen steken.

Mijn grootste ergernis zijn de vele onzinnige getuigenverhoren. Dit betreft een behoorlijke belasting en daardoor ook een hoge kostenpost. Niet alleen voor de rechtspraak maar ook voor de gefinancierde rechtsbijstand. Het komt geregeld voor dat in zaken met meerdere verdachten een keur aan getuigen wordt opgegeven, die op grond van het verdedigingsbelang simpelweg worden toegewezen. Veelal geschiedt de opgave voor de zitting, waardoor ook de zaak tegen de medeverdachte(-en) noodzakelijkerwijs wordt aangehouden. Hiermee gaat kostbare zittingscapaciteit verloren. Dergelijke verhoren leveren zelden het gewenst resultaat op. Medeverdachten beroepen zich veelal op hun zwijgrecht en opsporingsambtenaren alsmede ‘neutrale’ getuigen komen zelden op hun waarnemingen en verklaringen terug. Een dagendurend matinee bij de rechter-commissaris waar alle advocaten komen opdraven is een veelvoorkomend ritueel. Een deel van de getuigen heeft in het geheel niets van doen met de medeverdachten, maar omdat de rechtbank heeft besloten dat de getuigen in alle zaken worden gehoord, schuift men gaarne aan. Dit levert namelijk gewoon omzet op. Op de enorme belasting voor het kabinet RC en de vertraging in het strafproces wordt geen acht geslagen. Ik bepleit dan ook dat er een goede motivering is vereist voor het horen van dergelijke getuigen. Medeverdachten kunnen bij een gelijktijdige, doch niet gevoegde behandeling prima op zitting worden gehoord in het geval ze opeens toch iets dan wel iets anders verklaren dan bij de politie. Het belang van de verdachte dient voor te gaan op dat van de advocaat, waarbij het belang van een goede, efficiënte en betaalbare rechtspleging niet uit het oog verloren mag worden.

Dat het anders kan wijst de praktijk uit. Overleg is hierbij het kernwoord. Of dit nu tijdens een regiebijeenkomst is met de rechter-commissaris of met de voorzitter van het hof, het voorkomt een hoop ergernis en levert een aanzienlijke kostenbesparing op. Tijd en geld die weer aan belangrijker zaken besteed kunnen worden, zoals het houden van een boeiend pleidooi.

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Meest gelezen berichten

Van onze kennispartners

Juridische vacatures

Scroll naar boven