In een recente zaak is een statutair bestuurder binnen vier maanden na zijn aanstelling ontslagen zonder dat hij in de gelegenheid is gesteld zijn functioneren te verbeteren (ECLI:NL:RBOVE:2023:3324). De statutair bestuurder is sinds 1 augustus 2014 in dienst bij werkgever en in december 2022 benoemd tot bestuurder. Vier maanden na zijn benoeming wordt de statutair bestuurder ontslagen, omdat hij niet in staat zou zijn de verwachtingen van een statutair bestuurder waar te maken. De statutair bestuurder stapt daarop naar de rechter voor een billijke vergoeding wegens het ontbreken van een redelijke ontslaggrond. Werkgever zou uit het niets te kennen hebben gegeven dat zijn aandeelhouders een andere verwachting hebben van de invulling van het statutair bestuurderschap. De werkgever stelt dat vrij snel na de benoeming als statutair bestuurder is gebleken dat de bestuurder niet de excellent functionerende statutair bestuurder is die hij had verwacht, als gevolg waarvan een zodanig verschil van inzicht is ontstaan dat in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsverhouding te laten voortduren.
Kenbaar maken verwachtingen
De rechter is van oordeel dat niet uit stukken kan worden afgeleid dat de werkgever de statutair bestuurder voldoende kenbaar heeft gemaakt welke (redelijke) veranderingen hij op welke termijn van hem verlangt en dat dit niet vrijblijvend is. Het moet ook voor de statutair bestuurder duidelijk zijn dat, indien hij zich op enig moment niet conformeert aan het te voeren beleid en de redelijke wensen over de invulling van de functie, sprake zal zijn van een onwerkbare situatie. Hoewel de rechter zich niet aan de indruk kan onttrekken dat de statutair bestuurder wel enig vermoeden moet hebben gehad van zijn disfunctioneren, is de situatie nu ook weer niet zo dat de statutair bestuurder ‘de aanstormende trein’ heeft moeten zien aankomen. De stelling van werkgever dat het functioneren van de statutair bestuurder wekelijks in het managementoverleg is besproken wordt door de statutair bestuurder betwist. Het gebrek aan een deugdelijke verslaglegging en de hieruit voorvloeiende gevolgen komen naar het oordeel van de rechter voor rekening en risico van werkgever. Aan de statutair bestuurder wordt een billijke vergoeding toegekend van 37.500 euro bruto. Daarbij is de kantonrechter ervan uitgegaan dat de arbeidsovereenkomst nog ongeveer vier maanden zou hebben voortgeduurd indien de werkgever de statutair bestuurder duidelijk kenbaar had gemaakt wat hij van hem verlangde en dat dit niet vrijblijvend was. Voor het geval de statutair bestuurder daarbij enige ondersteuning nodig zou hebben gehad, had hem dat in enige mate moeten worden aangeboden.
Commentaar
Het zijn van statutair bestuurder brengt mee dat voor ontslag andere regels gelden dan voor gewone werknemers. De belangrijkste afwijking met het ontslagrecht van gewone werknemers is dat een bestuurder in principe te allen tijde kan worden ontslagen. Dit betekent echter niet dat de ondernemer geen (goede) reden voor het ontslag hoeft te hebben. Als de ondernemer een bestuurder ontslaat zonder daarvoor een goede reden te hebben, dan kan aan de statutair directeur een billijke vergoeding worden toegekend. In het geval van disfunctioneren kan dit betekenen dat de statutair bestuurder de ruimte moet worden geboden zijn functioneren te verbeteren, dit op straffe van een billijke vergoeding.
