‘Ik voel niets’, zei de man die bij mij kwam. Hij liep vast in samenwerkingssituaties. Hij ergerde zich tijdens vergaderingen en aan manieren waarop beslissingen werden genomen in de organisatie, maar deelde dit niet. In plaats daarvan trok hij zich terug uit de interactie en werd hij korzelig en defensief, waardoor conflict op de loer lag. ‘Ik wil weer wat voelen. Meer verbinding, met mezelf en met mijn collega’s.’ Ik besloot met hem te gaan ‘focussen’.
In haar boek De kracht van focussen omschrijft Ann Weiser Cornell focussen als een lichaamsgericht proces waarbij je je gewaar wordt van wat er in lichaam gebeurt en waardoor je kunt… Lees verder
(Door Japke Ebbinge)