Barbara Oomen studeerde rechten aan de UvA. Nu, 24 jaar later, wil ze proberen als jurist voor de PvdA in de Tweede Kamer te komen, in maart 2021. Speciaal voor Mr. Studenten kijkt ze terug op haar studententijd.
Barbara Oomen studeerde in 1996 af in het Staats- en Bestuursrecht (en de Politicologie, cum laude). Nu is ze hoogleraar sociologie van de mensenrechten aan de Utrechtse Universiteit en ze is decaan geweest van het University College Roosevelt in Middelburg.
Wat is de beste en wat de slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
De beste herinneringen liggen toch buiten de collegezaal: buitengriffier bij de rechtbank, ons eigen bedrijfje ‘Praktijkjuristen’, werken als landencoördinator voor Amnesty International, de debatten en bijeenkomsten die wij organiseerden binnen het ASC/AVSV.
Wel ‘stampte’ ik daardoor vaak pas op het allerlaatste moment voor een tentamen. Mijn slechtste herinneringen liggen in de bibliotheek van de VU, waar je toen nog mocht roken, varkenshaas met gestolde saus in de mensa at, en met zijn honderden tentamen deed in de Jaap Edenhal. Daar was dan Sjaak Zwart met koffie, maar verder was je echt een nummer.
Wat was uw meest en wat uw minst favoriete vak?
Staats- en bestuursrecht was favoriet. Ik studeerde ook politicologie, en was enorm geïnteresseerd in het snijvlak tussen recht en politiek. Mijn scriptie, bij professor De Meij, ging over hoe Zuid-Afrika recht echt inzette als instrument voor sociale verandering. Bestuursrecht is daarnaast zo belangrijk: ik geef het vak nu zelf en maakte laatst dit filmpje voor onze studenten.
Het minst favoriete vak was Burgerlijk Procesrecht. Heel belangrijk natuurlijk, maar zo saai.
Wie was voor u een inspiratiebron?
Ik volgde veel keuzevakken in Leiden, bij het Van Vollenhoven Instituut. Cornelis van Vollenhoven was niet alleen voorvechter van het internationale recht, maar ook een man van ‘Law in Action’ in plaats van ‘Law in the Books’. Hier leerde ik over rechtssociologie. Toen Brian Tamanaha vertelde hoe hij het recht in Micronesië probeerde te begrijpen onder een kokospalm met eilandbewoners dacht ik alleen maar: ‘Doe mij zo’n baan!’
Wat zou u achteraf aan uw curriculum hebben veranderd?
Heel veel! Zowel qua inhoud als didactisch. Ik werk al jaren aan onderwijsvernieuwing. In mijn eerste college ‘Law, Society & Justice’ nam ik ooit een kartonnen doos mee, die het recht voor moest stellen. Wij gaan in die doos kijken, als positivisten, vertelde ik de studenten. Maar wij gaan ook, van buiten, meer sociaalwetenschappelijk, kijken naar de rol van de doos in de maatschappij. Tot slot de vraag of die doos, een bepaalde wet, er überhaupt wel moet zijn. Dan gooide ik de doos weg voor dramatisch effect. Het rechtenonderwijs zou, inhoudelijk, zo vakkennis met een brede sociaalwetenschappelijke en filosofische blik moeten bevorderen.
Didactisch doe ik het zelf echt anders dan destijds: mini-stages, oefenrechtbanken, debatten, probleemgestuurd onderwijs, rollenspelen. Dat vinden studenten niet alleen het meest interessant, maar zij leren er ook het meeste van.
Wat zou u de huidige generatie studenten aan advies willen meegeven?
Eleanor Roosevelt zei: ‘Curiosity is the greatest gift’. Volg je nieuwsgierigheid, dan kun je nooit verkeerd uitkomen. Ik heb na mijn eerste jaar twee jaar gereisd, vooral in Zuid-Afrika. Rondliften, lange gesprekken, platzak ergens aankomen. Ik heb daar meer van geleerd dan in welke collegebank dan ook, en die lessen komen nog steeds van pas.
Barbara Oomen is deze week ook Mr. van de week. Lees het artikel.
