Jasper Krommendijk (37) studeerde in 2009 aan de Universiteit Groningen en studeerde af op internationaal recht met een specialisatie mensenrechten. Hij werkt als universitair hoofddocent internationaal en Europees recht en directeur van het Onderzoekcentrum voor Staat en Recht (SteR) in Nijmegen.
Wat is de beste en wat de slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
Slechte herinneringen heb ik niet, of heb ik simpelweg verdrongen. Veel van mijn beste herinneringen hangen samen met mijn Erasmus-verblijf in het geweldige Salamanca met haar barra libres. Als ik een wat academisch verantwoorder antwoord moet geven dan noem ik ook graag het enorme plezier dat ik heb beleefd in het samen met mijn scriptiebegeleider (prof. dr. John Morijn) omwerken van mijn masterscriptie tot een publicatie in een gerenommeerde bundel bij Oxford University Press. Een mooie herinnering is ook hoe wij met de Amnesty-studentengroep op internationale vrouwendag op de Groningse vismarkt met afro-pruiken aandacht vroegen voor vrouwenrechten in Congo. We deelden rozen uit en een grote Congolees tilde me al knuffelend met voeten van de grond.
Wat was uw meest en wat uw minst favoriete vak?
Mijn favoriete vak was rechtsgeschiedenis, gegeven door de onlangs overleden prof. dr. Jan Lokin. Deze colleges vonden plaats in de bioscoop. Zeer toepasselijk, want de manier van vertellen was beeldend, inspirerend en ronduit bingewatch-waardig met cliffhangers. In mijn herinnering stonden er zelfs rookmachines op het podium, maar die zal ik er wel later bij hebben verzonnen. Een andere favoriet was toch wel Judicial Protection in the EU, gegeven door prof. dr. Lawrence Gormley die onlangs met emeritaat is gegaan. Op markante en soms provocerende wijze wist hij studenten aan het lachen te krijgen, onder meer over zijn hondje(s?). Tegelijkertijd dwong hij tot grondige inspectie van uitspraken van het EU Hof van Justitie tijdens het college zelf. Iedereen zat met een markeerstift in de aanslag. Een toevallige (?) speling van het lot wil dat ik dit vak nu ook zelf geef. Voor mijn bachelor Internationale Organisaties en Internationale Betrekkingen (IO/IB) moest ik ook een statistiekvak volgen. Noodzakelijk kwaad, hoewel ik nu wellicht spijt heb omdat een goed begrip van statistiek ook handig is om kwantitatief juridisch-empirisch onderzoek te kunnen duiden of zelf uit te voeren.
Wie was voor u een inspiratiebron?
Naast de hiervoor genoemde docenten, denk ik meteen aan de econoom en Nobelprijswinnaar Amartya Sen en de filosoof Martha Nussbaum. Vooral Sen’s boek ‘Het idee van rechtvaardigheid’ heeft mij (blijvend) op het pad van mensenrechten gezet.
Wat zou u achteraf aan uw curriculum hebben veranderd?
Hoogstens wat langer studeren. Ik was onbedoeld vrij plotseling afgestudeerd na vier jaar studie, gevolgd door een korte stage. Het schrijven van een proefschrift was voor mij een manier om toch nog een beetje student te blijven.
Wat zou u de huidige generatie studenten aan advies willen meegeven?
Houd uw laptops thuis, of sla ze dicht! Uit onderzoek blijkt dat het veel beter is om ouderwets met pen en papier aantekeningen te maken. Op die manier word je gedwongen om goed te luisteren en hoofd- van bijzaken te scheiden. Daarnaast vervalt de verleiding om nieuwe schoenen te bestellen of insta-vakantiefoto’s te liken. Ook voor docenten is het constante zombie-achtige getik weinig inspirerend. Markeerstift en wetboeken in de aanslag dus!
Jasper Krommendijk is deze week ook Mr. van de week. Lees hier het interview.
