Onlangs verscheen van het programma Zembla een documentaire over de deal die het Koningshuis met de Belastingdienst sloot bij de erfenis van wijlen prinses Juliana. Haar vermogen werd in 1979 (conservatief) ingeschat op meer dan 600 miljoen dollar, meer nog dan dat van de Britse koningin Elizabeth II.
Juliana overleed in 2004 en liet een grote erfenis na die onder andere schilderijen en kunstwerken, maar ook meubilair en tafelzilver van Paleis Soestdijk bevatte. Bij het afwikkelen van de erfenis heeft de koninklijke familie ervoor gekozen bij een deel van de kunstwerken een deal te sluiten met de belastingdienst. Hier gaat het om de zogenaamde ‘120 regel’, die van toepassing is op kunstwerken van nationaal cultureel of kunsthistorisch belang. Een erfgenaam of kan er dan voor kiezen dit kunstwerk over te dragen aan het Rijk, zodat het tentoongesteld kan worden in een museum. Fiscaal gezien is deze regeling aantrekkelijk, omdat er 120 procent van de getaxeerde waarde van het object aan erfbelasting wordt kwijtgescholden.
De documentaire van Zembla schijnt een kritisch licht op deze deal en onderzoekt wat er met de overgedragen kunst is gebeurd. Het blijkt dat lang niet al het overgedragene nu openbaar in musea te zien is, en andere objecten wel zijn overgedragen maar in feite nog gehouden worden door de koninklijke familie, achter gesloten deuren.
Bekijk de documentaire ‘De kunst van de koning’.
