Mr. van de week is Alyssa Bos. Vorige week ontving zij de docenttalentprijs van de rechtenverenigingen van de Universiteit Utrecht. Sinds 2012 werkt Bos aan deze universiteit als docent en onderzoeker bij de afdeling staatsrecht, bestuursrecht en rechtstheorie. Daarnaast is zij als coördinator en onderzoeker betrokken bij een project voor de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Bovendien is zij recent door de Europese Commissie benoemd als assistent-coördinator van het ‘network of legal experts in the field of gender equality’.
Gefeliciteerd met uw prijs! Wat maakt u zo’n talentvolle docent?
Dat moet u mijn studenten vragen. Volgens de studentenverenigingen wordt de prijs uitgereikt aan docenten die “uitzonderlijk goed presteren, prikkelen, uitdagen en motiveren.” Een hele eer dus! Ik probeer de stof steeds te relateren aan de praktijk en de actualiteit, ik heb passie voor mijn vak en hecht aan een goede sfeer in de werkgroep. Wellicht heeft dat eraan bijgedragen.
Na uw afstuderen in 2007 ging u aan de slag bij een advocatenkantoor. Vijf jaar later besloot u de advocatuur te verruilen voor het onderwijs. Waarom?
Ik vond het werk als advocaat juridisch inhoudelijk erg interessant en procederen vond ik het mooiste dat er was, maar ik voelde mij niet op mijn plek in zo’n commerciële omgeving. Bovendien ligt mijn hart bij de publieke zaak. Als advocaat gaf ik al één dag in de week les aan de universiteit. Dat beviel zo goed, dat de overstap snel was gemaakt.
Wat vindt u van het kabinetsplan om van de drie hoogste bestuursrechtcolleges één supercollege te maken?
Dat het beter en efficiënter is om de drie hogere bestuursrechters samen te voegen, staat wat mij betreft buiten kijf. Hoewel de aard van de zaken soms verschillen rechtvaardigt en er de afgelopen jaren grote vooruitgang is geboekt op het gebied van rechtseenheid, is dit met informeel overleg onvoldoende institutioneel gewaarborgd. Een heikel punt is of de fusie uiteindelijk ook zou moeten leiden tot het onderbrengen van de bestuursrechtspraak bij de Hoge Raad. Gelukkig is dit de vraag niet.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Mijn ouders. Dat je moet denken in oplossingen, niet in problemen, is er met de paplepel ingegoten. Ook in mijn werk komt dat uitgangspunt vaak van pas. Bovendien is het contact met studenten elke dag weer inspirerend. Studenten stellen zaken ter discussie, die je zelf al lang niet meer in twijfel trekt.
Wat is het hoogtepunt in uw juridische carrière?
Eén van de hoogtepunten is natuurlijk de prijs voor docenttalent van het jaar. Ik steek veel tijd en energie in motiverend en activerend onderwijs. Het is fijn dat dat door studenten wordt opgemerkt en gewaardeerd. Studenten vormen een kritisch publiek. Juist daarom ben ik heel trots op de prijs.
Welk wetsartikel vindt u het mooist?
Verwijt me gebrek aan originaliteit, maar als ik dan toch moet kiezen, is het artikel 1 van de Grondwet. Het discriminatieverbod zal helaas altijd relevant blijven.
Welk wetsartikel het slechtst?
Materieel gezien is dat wat mij betreft artikel 120 van de Grondwet. Het degradeert de Grondwet tot een ondergeschikt document, terwijl het bij uitstek de rechter is die de grondwettigheid van wetten en verdragen zou moeten en kunnen toetsen. Het ziet er helaas niet naar uit dat het voorstel van Halsema tot invoering van beperkte constitutionele toetsing het in tweede lezing gaat halen.
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
Rechtsorde en rechtspraak.nl
Welk boek las u het laatst?
De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson. Humoristisch en absurdistisch boek over de avonturen van Allan Karlsson, die op zijn 100e verjaardag ontsnapt uit het bejaardentehuis. Tijdens zijn vlucht ontmoet hij bizarre personages, terwijl hij terugblikt op zijn leven. Hierbij passeert de geschiedenis van de twintigste eeuw de revue; als springstofexpert heeft Allan kennis gemaakt met een groot aantal wereldleiders van formaat: Mao, Stalin, Franco, Truman. Niet heel geloofwaardig, maar wel zeer vermakelijk!
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Als het niet langer dan één dag is, met Obama. Ik zou hem vragen hoe hij erin slaagt zich te handhaven met zo’n last op zijn schouders. En hoe hij nou echt denkt over militair ingrijpen in Syrië. Moet ik langer dan één dag de cel in, dan neem ik liever de kat mee.
