Mr. van de week is Peter Ingwersen. Hij is partner bij Pot Jonker Seunke Advocaten N.V. te Haarlem en voorzitter van de Christen Juristen Vereniging (CJV). Aanstaande vrijdag vindt de Algemene Ledenraadsvergadering en aansluitend het Congres van deze vereniging plaats in het Hodsonhuis in Haarlem.
Uw vereniging presenteert zich als een ‘bijzondere vereniging van juristen met een lange geschiedenis’. Kunt u uitleggen wat er precies zo bijzonder aan is?
Zoals de naam al zegt, staat de CJV open voor juristen die achter de doelstellingen van de vereniging staan en die het leggen van een verband tussen rechtsvragen en christelijk-sociale reflectie van betekenis achten.
Het bijzondere zit hem in de grote verbondenheid tussen de leden onderling. De beginselen die hen aansporen om vanuit de christelijke levensovertuiging als jurist actief te zijn. Nu geldt deze insteek niet alleen voor juristen; tal van beroepen hebben zich de vorige eeuw vanuit een de christelijke levensovertuiging georganiseerd. De CJV is in 1920 opgericht. Over een aantal jaren hopen we ons 100-jarig bestaan te vieren.
Het bijzondere is ook de verscheidenheid van beroepen: bedrijfsjuristen, advocaten, notarissen, leden van het OM, hoogleraren en andere wetenschappers, politici, vakbondsmensen, etc. Dit bonte gezelschap, met geheel verschillende functies binnen de wereld van het recht kennen uiteindelijk een gezamenlijk uitgangspunt: de Bijbel. Denk nu niet dat we het over alles eens zijn. Recht en geloof betekent discussie en dat doen we dan ook volop.
Er is een maatschappelijke trend tot ontkerkelijking gaande. Dat betekent vast niet veel goeds voor uw vereniging?
Dat lijkt wellicht voor de hand te liggen maar is niet waar. Ontkerkelijking, het loslaten van het instituut, betekent niet dat er geen vragen bestaan naar zingeving, oorsprong en toekomst. Het gevoel dat er meer is dan het individu, het hier en nu. Bij velen leidt dat tot verdieping. Onze vereniging probeert daar een rol in te spelen. Ik denk dat er voor organisaties als de CJV nog jaren toekomst is. Daar moeten we wel aan werken. De inspiratie en het debat hoog houden!
Is het zijn van jurist en christen een gouden combinatie?
We zijn mensen en doen ons best. Dat geldt voor elk beroep. Je moet jezelf ook niet groter maken. We spelen in Gods tuin, de aarde, en daarin ben je geroepen om je in te zetten voorde wereld waarin we wonen en werken. Voor de christen-jurist staat natuurlijk altijd de vraag naar recht en gerechtigheid centraal. Uiteindelijk zijn de gerechtigheid en de rechtvaardigheid beslissend. Hoe een ieder daaraan invulling geeft willen we vooral persoonlijk laten. Het ene beroep is ook het andere niet en we oordelen niet over elkaar.
Hoogleraar arbeidsrecht Wijnand Zondag (Rijksuniversiteit Groningen), besloot vorig jaar predikant te worden. Heeft u zo’n stap wel eens overwogen?
Leuke vraag. Het is diametraal anders gegaan. Al zeer jong wilde ik predikant worden. Om Grieks en Latijn te leren ben ik ook naar het gymnasium gegaan. Rond mijn zestiende ben ik van plan veranderd. Laat mij het aardse recht dienen vanuit mijn vaste levensovertuiging, zo meende ik. En zo is het ook gebeurd. Ik ben rechten gaan studeren aan de Vrije Universiteit en ben bijna 30 jaar geleden advocaat geworden. Voor mij het mooiste beroep op aarde. Ik ga elke dag fluitend naar mijn werk. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Wat is het hoogtepunt uit uw juridische carrière?
Als beginnend advocaat heb ik alles gedaan. Civiel recht, strafrecht, personen- en familierecht, bestuursrecht. Later ben ik volledig gespecialiseerd geraakt en momenteel houd ik vrijwel uitsluitend bezig met insolventierecht en ondernemingsrecht. Ik heb geen absoluut hoogtepunt in mijn carrière. Het gaat ook niet om mij. Het gaat altijd om de mensen die ik bijsta en hun(!) zaak. Achter rechtspersonen en ondernemingen zitten ook gezichten. Ik heb successen behaald maar ook teleurstellingen gekend. Uiteindelijk is het hoogtepunt voor mij als advocaat het contact met je cliënten en relaties: mensen van vlees en bloed. Ik leid graag jonge advocaten op en zeg dan altijd: zie je zaken niet als dossiers: bedenk dat er mensen achter zitten. Dan komt de emotie, de toewijding, de aandacht en betrokkenheid, de juridische scherpte. Dan weet je waarom je het doet en waar het heen moet in dat dossier. Het schept verbondenheid en leidt tot ontmoeting en verdieping.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Dat zijn toch de grote schrijvers en denkers over recht en rechtvaardigheid. Ik noem een enkeling: Plato, Augustinus, Thomas van Aquino, Mill, Locke, Burke, Dworkin en Rawls.
Welk wetsartikel vindt u het mooist?
Zonder enige twijfel 6:162 BW. De onrechtmatige daad. De civiele-juridische weerslag van de mens in een zondige wereld. Een mens is geneigd tot alle kwaad. Het overkomt ons allemaal. Dan denk ik ook aan al die mensen die zichzelf zo keurig vinden en zeg dan: we zijn allemaal maar een fractie verwijderd van criminaliteit en krankzinnigheid. Dat het jou niet overkomt is voor de één geluk, de ander toeval. Ik noem het onverdiende genade. Je moet in dat opzicht bescheiden over jezelf zijn.
Welk wetsartikel het slechtst?
Ik heb niet een bepaald artikel op het oog. We krijgen de wetten die we (kennelijk) verdienen. Als je dat wilt veranderen moet je naar de Tweede Kamer.
Ik wil wel een heel slechte rechtsontwikkeling memoreren; de door de politiek kennelijk beoogde aantasting van de onafhankelijkheid van de advocatuur. Ik hoop vurig dat er een streep gaat door de plannen van de staatssecretaris.
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
Dat zijn toch vooral de juridische databanken, de website van de rechterlijke macht en die van specialisatieverenigingen.
Welk boek las u het laatst?
“Vrede op Ithaca” van Sandor Marai. Een prachtig boek over hoe een mens, beschreven door drie anderen, een en dezelfde is en toch telkens totaal verschillend. Het gaat over Ulysses die thuiskomt op Ithaca en het vervolg van zijn leven, beschreven door Penelope, Telemachus en Telegonus.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Met degene die voor de betekenis van mijn naam staat: de apostel Petrus. Dan heb ik er tevens alle vertouwen in dat ik weer snel buiten sta! Zie ook Handelingen 12.
