Mr. van de week is Steef M. Bartman (hoogleraar Ondernemingsrecht aan de Universiteit Leiden en advocaat bij DLA Piper). Onlangs verscheen een bundeling van zijn columns in het faculteitsblad Novum, getiteld ‘Facultariteiten. Een inkijkje in de Leidse Rechtenfaculteit’, uitgegeven door Paris uitgeverij.
Zijn de in ‘Facultariteiten’ verzamelde columns een uitlaatklep voor facultaire frustratie of wilde u altijd al columnist worden en zag u nu uw kans schoon?
Van facultaire frustratie is geen sprake. Integendeel, in de meeste columns klinkt, hoop ik, mijn grote genegenheid door voor de Leidse Rechtenfaculteit. De meeste collega’s van zusterfaculteiten zullen het nooit toegeven, maar er is natuurlijk geen mooiere faculteit om aan les te geven dan de Leidse. De onderwerpen die ik beschrijf, spelen overigens ook aan andere universiteiten. Denk aan thema’s als bezuinigingen, omgangsvormen tussen studenten en docenten, hooggeleerde ijdeltuiterij, dociele studenten, onderwijsaccreditatie en de spanning tussen religie en het vrije woord. Ik vond het leuk om daar de afgelopen vijf jaar wat gekscherend over te schrijven.
Wat schrijft u liever, een puntige column of een degelijk juridisch wetenschappelijk artikel?
Misschien een beetje flauw antwoord, maar ik beleef aan beide uitingsvormen even veel genoegen. Tegelijk met het uitkomen van Facultariteiten verscheen een annotatie in Ars Aequi over bestuurdersaansprakelijkheid en selectieve betaling. Of het nu gaat om een wetenschappelijk artikel, een nieuw boek of om een column, ik beleef zo’n vijfentwintig jaar na mijn eerste artikel in het NJB nog onverminderd la joie de se voir imprimé.
Hebt u wel eens overwogen over advocaturariteiten te schrijven?
Neen. Ik merk dat ik het meest geïnspireerd wordt door een concrete werkomgeving, niet zo zeer door het behoren tot een bepaalde beroepsgroep.
In een van uw columns beschrijft u dat cortège lopen geen sinecure is, en bepleit u een cortègecode. Bent u er inmiddels een beetje aan gewend, dat lopen met zo’n wapperende toga?
Het blijft oppassen geblazen, maar het went.
Wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Dat zijn zonder twijfel Paul Scholten en Pitlo. Gelukkig is er laatst een nieuwe, fraaie bundeling verschenen van het werk van Scholten, let wel, bezorgd door Leidse wetenschappers! Dorsten naar gerechtigheid kan ik elke student en jurist aanbevelen. En Evolutie in het privaatrecht uit 1969 van Pitlo vind ik nog steeds een hoogtepunt in de Nederlandse rechtsliteratuur. Dit zijn boeken waar de law en economics-jongens een puntje kunnen zuigen.
Welk wetsartikel vindt u het mooist?
Artikel 24b, Boek 2 BW. Het is een aandoenlijke poging van de wetgever om greep te krijgen op het economisch concernverschijnsel, maar veel verder dat dan wat multi-interpretabele adjectieven komt hij niet. Dat streven vind ik mooi.
Welk wetsartikel het slechtst?
Artikel 24b, Boek 2 BW. Het artikel schendt de basisregel dat het te definieren begrip (groepsmaatschappij) geen deel mag uitmaken van de definitie zelf, maar daarom is het ook zo’n aandoenlijk artikel.
Wat is het hoogtepunt uit uw juridische carrière?
Ongetwijfeld mijn benoeming in Leiden in 2003.
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
www.thedefiningtension.com onder de bezielende leiding van mijn Rotterdamse collega Bastiaan Assink.
Welk boek las u het laatst?
Wildernis van Luc Panhuysen. Een fascinerend relaas over de ontdekking van “donker Afrika” begin achttiende eeuw door een functionaris van de VOC. Dat het verschijnen van een giraffe in Parijs daar maandenlang een sociale hype was, kunnen wij ons nu niet meer voorstellen.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Met niemand.
Weet u een goede Mr. van de Week? Mail ons: office@mr-magazine.nl
