Mr. van de week is Werner Altenaar. Hij is de nieuwe voorzitter van de Stichting Jonge Balie Nederland (SJBN). Altenaar is advocaat bij LEXMAN Advocaten in Apeldoorn.
Gefeliciteerd met uw benoeming. Een hoogtepunt in uw carrière?
Oh, zeker! Ik kijk er enorm naar uit om vanuit deze positie met mijn gedreven bestuursgenoten de belangen te kunnen behartigen van mijn mede-jonge advocaten.
Welk SJBN-thema gaat u het komende jaar bovenaan de agenda zetten?
Wij gaan ons inzetten om onze nieuwe evenementen, de Praktijkmiddag (thema acquisitie dit jaar) en de Advocaat en Ondernemerdag, verder te professionaliseren. Daarnaast gaan wij nóg meer aanwezig zijn bij lokale borrels en activiteiten om meer gevoel te krijgen bij wat bij de Jonge Balies speelt.
Hoe gaat het eigenlijk met de jonge advocaten?
Goed en steeds beter. Uit de SJBN-enquête blijkt dat zij naast hun 50-urige werkweek gelukkig tijd blijven vrij maken om te sporten, juridische nevenactiviteiten te doen en lid te zijn van een ondernemersvereniging.
Over uw generatie bestaat het beeld van de generatie Y: meer bezig met zingeving en minder met geld verdienen. Klopt dat?
Vooroordelen… Volgens mij is het zo dat de geschiedenis zich ‘gewoon’ steeds herhaalt. In deze ‘lus’ gaat het minder om het rijden in een BMW en meer om of het beleid van je huisbank deugt.
Als u het voor het zeggen had dan?
…was de samenleving zoveel minder uptight geweest.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Mijn ouders.
Wat is over u niet bekend, wat wel interessant is?
Deze zomer heb ik salsales gehad. Het smaakte naar meer…
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
Ik zou nergens zijn zonder Rechtsorde en Kluwer Navigator. En ik geef toe, Google is also my friend.
Welk boek las u het laatst?
De Lonely Planet over Cuba! Wij wilden Cuba ervaren toen het nog enigszins authentiek was. Nu Fidel Castro overleden is, verwacht ik dat de verwestering van Cuba in een stroomversnelling zal raken.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Als Trump zijn verkiezingsbelofte waarmaakt, kan ik ervoor kiezen om met Clinton een cel te delen. Ik zou haar dan vragen: ‘HOE dan?!’ en haar een luisterend oor bieden.
