Privacy: een belangrijk en onmiskenbaar begrip in de digitale 21e eeuw. In de afgelopen jaren heeft zich het een en ander voorgedaan op het gebied van privacy. ‘Cambridge Analytica’ zal bij velen vast een belletje doen rinkelen. Tijdens mijn vakken informatierecht en Privacy law werd dit schandaal uitvoerig besproken. Netflix heeft hier zelfs een documentaire over uitgebracht. Wat is er nou allemaal gebeurd en wie zijn er als schuldig aan te wijzen? In dit artikel probeer ik begrijpelijk samen te vatten wat deze onbegrijpelijke privacyschending inhield.
Cambridge Analytica was een voter-profiling bedrijf waarin miljoenen geïnvesteerd werd voor de Trump-campagne tijdens de Amerikaanse verkiezingen van 2016. Gegevens van meer dan 50 miljoen Facebookgebruikers werden verzameld. Het verzamelen van data begon in 2014. Cambridge Analytica bood een geldbedrag aan voor het nemen van een personality-quiz via een app ontwikkeld door Russisch-Amerikaans geleerde Aleksandr Kogan. Vanuit deze app werden ook gegevens van vrienden verzameld, die hierover niet geïnformeerd werden. Wat ingewikkelde wiskunde en algoritmes (gok ik) later, had Cambridge Analytica maar liefst vijfduizend data points op elke Amerikaanse stemmer – volledig onzichtbaar.
Anno 2019 heeft bijna iedereen die ik ken wel een Facebook-account, en ja, daar staat persoonlijke informatie op – so what? Mij lijkt het geen ramp als iemand mijn geboortedatum of vakantiekiekje voorbij ziet komen. Maar wat nou als iemand stelselmatig jouw likes, status updates en zelfs persoonlijke berichten bijhoudt? En ook dat van jouw vrienden? En daarmee griezelig accuraat weet te voorspellen wat jouw persoonlijkheid is? Dit is in grote lijnen van Cambridge Analytica deed. Hun bedoeling was om met deze persoonsinformatie gerichte politieke content te sturen om zo kiezersgedrag te beïnvloeden.
Met minachting voor de privacy van betrokken Facebookgebruikers ging Cambridge Analytica z’n gang tijdens de Amerikaanse verkiezingen. Inmiddels zijn verschillende werknemers naar voren gekomen om een boekje open te doen over deze twijfelachtige praktijken. Tijdens Trumps campagne zouden maar liefst 5,9 miljoen visuele advertenties op Facebook zijn verspreid, in tegenstelling tot 66.000 van team Clinton. Inmiddels heeft Cambridge Analytica faillissement aangevraagd en heeft Facebook een flinke boete van zo’n 5 miljard dollar ontvangen.
Mocht de regulering van Privacy op internet – of juist het gebrek daaraan – jou nou ook interesseren? En mocht je een excuus zoeken om te Netflixen wanneer de studie straks weer begint? Dan raad ik je aan om ‘The Great Hack’ op Netflix te kijken, waar dit schandaal gedetailleerd besproken wordt. De whistleblowers vertellen over hun ervaringen binnen het databedrijf. Deze serie is zeker het kijken waard voor een beter begrip van de ernst van het probleem. Ondertussen kijk ik of ik een extra slotje op mijn Facebook-account kan instellen…
