Pamela Guldie studeerde van 1991 tot 1998 aan de Universiteit Leiden. Van 1991 tot 1996 Japanse taal en cultuur en van 1994 tot 1998 Nederlands recht. Na beide studies heeft ze de opleiding tot rechter en officier van justitie gevolgd en vervolgens op verschillende plekken in het veiligheidsdomein gewerkt. Sinds medio 2021 wijdt ze een groot gedeelte van haar tijd aan haar oudste liefde: schrijven. Daarnaast werkt ze parttime bij de SSR, het opleidingsinstituut voor de rechterlijke organisatie.
Wat is de beste en slechtste herinnering aan uw studie?
De beste herinnering heeft niet met mijn rechtenstudie te maken maar met mijn studie Japans. Van 1992 tot 1993 heb ik een jaar in een nagebouwd Nederlands dorp in de buurt van Nagasaki gewoond (Huis ten Bosch), samen met 19 andere studenten Japans. We volgden daar het tweede jaar van de studie Japanse taal en cultuur. Een waanzinnig mooi jaar waarin ik misschien wel het meest heb geleerd van mijn hele leven. Zoals wat vrijheid eigenlijk betekent en ook heb ervaren dat het nodig kan zijn om te abstraheren van je normen en waarden die je tot dan toe bij je droeg (zonder dat je jezelf verloochent), omdat ze er simpelweg niet zoveel toe doen in een land met een totaal andere cultuur. De foto hierbij is overigens ook in Nagasaki Huis ten Bosch genomen.
Mijn slechtste herinneringen gaan over de voortdurende druk die ik voelde, geldgebrek en de invoering van het bindend studieadvies.
Wat was uw favoriete en uw minst favoriete vak?
Favoriet was zonder enige twijfel rechtsgeschiedenis. Minst favoriet was staats- en bestuursrecht. Het grotere geheel ontging me, terwijl ik dat nu juist heel fascinerend vind. Strafrecht vond ik ook niet optimaal trouwens, best geestig achteraf. Civiel recht vond ik wel heel boeiend. Vooral van die leerstukken als ongerechtvaardigde verrijking en onverschuldigde betaling. Ik ben dan ook civielrechtelijk afgestudeerd.
Wie was voor u een inspiratiebron?
Professor Zwalve. Hij gaf rechtsgeschiedenis maar in essentie gaf hij daarmee ook rechtsfilosofie. Ik ging bij voorkeur niet naar hoorcolleges maar van die van hem heb ik er nooit een willen missen. Hij kon waanzinnig vertellen en plaatste daarbij tegelijkertijd de geschiedenis van het recht midden in het heden. Fantastisch. Ik zou nog wel een paar van die colleges willen volgen….
Wat zou u achteraf aan uw curriculum willen veranderen?
Ik had heel graag meer filosofie en geschiedenisvakken willen volgen om meer context aan mijn rechtenstudie te geven. Feitelijkheden leren is één ding, maar uiteindelijk gaat het om het grotere geheel. Ik heb pas later begrepen dat het eind van je studententijd niet betekent dat je moet stoppen met leren.
Wat wilt u de huidige generatie studenten aan advies meegeven?
Je studietijd, op welk niveau je dat ook doet, zou de meest inspirerende periode van je leven moeten zijn. Vaak is dat niet zo, om allerlei redenen. Geldgebrek kan een reden zijn, maar ook druk van buitenaf speelt denk ik een rol. Het hele social media gebeuren levert een druk op zich op, waar ik niet jaloers op ben. Ik zou iedereen mee willen geven om vooral te onderzoeken waar je je op je plek voelt in de samenleving en op welke manier je bij wilt en kunt dragen. Als je doet waar je hart ligt, verschijnt het pad vanzelf (al moet je het nog wel zelf belopen..).
Pamela Guldie was vorige week Mr. van de week. Bekijk hier het interview.
Ernestine Hoegen, met wie Pamela een auteursduo vormt, blikte ook terug. Kijk hier het interview.
