Staatssecretaris Teun Struycken (Rechtsbescherming), schrijft in een brief aan de Tweede Kamer dat de wet – die op 1 januari 2019 in werking is getreden – in algemene zin voldoet aan haar doelstelling: het bieden van erkenning en genoegdoening aan naasten voor het leed dat zij ervaren als een dierbare overlijdt of ernstig en blijvend gewond raakt door toedoen van een ander. Dit kan bijvoorbeeld door een misdrijf zijn, een verkeersongeval of een medische fout.
Weinig discussie
Uit de evaluatie blijkt dat de wet inderdaad erkenning biedt aan naasten, zoals de partner van het slachtoffer, de kinderen en ouders, of personen die een vergelijkbare relatie met het slachtoffer hebben. Dat er een vaste kring van naasten is die aanspraak kunnen maken op de vergoeding en de vaste bedragen die hiervoor gelden, voorkomt veel discussie. Ook de doorlooptijd en informatie over de afhandeling worden als goed ervaren. Gemiddeld waarderen de mensen die een vergoeding ontvangen dit met een 7,9. De onderzoekers spreken van ‘een bijzondere score’, zeker gezien het feit hoe moeizaam het is om het verlies van een naaste te vertalen naar geld, en om de gevoelige materie van deze wet te gieten in vaste regels. De huidige opzet van de wet wordt dan ook niet gewijzigd – wel wordt de wet uitgebreid.
Broers en zussen
In het regeerprogramma is al opgenomen dat in de toekomst ook broers en zussen aanspraak kunnen maken op vergoeding van affectieschade. Het wetsvoorstel dat dit regelt gaat naar verwachting eind 2025 in consultatie en strookt met de uitkomsten van de evaluatie. De uitbreiding naar broers en zussen is volgens Struycken vooral belangrijk als zij met het slachtoffer samenleefden in gezinsverband. “Maar ook voor uitwonende broers en zussen kan de impact groot zijn. Denk aan belangrijke levensgebeurtenissen zoals een huwelijk, geboorte of sterfgeval die niet samen meer kunnen worden gedeeld.”
Hogere bedragen
De prijsontwikkelingen van de afgelopen jaren hebben ertoe geleid dat de bedragen van de vergoeding worden verhoogd. De afgelopen vijf jaar is dat niet gebeurd. Die verhoging betreft ongeveer 12,5 procent, waarmee de minimale vergoeding uitkomt op € 14.000 en de maximale vergoeding op € 22.500. Ook zal bij verzekeraars en het CJIB, die betrokken zijn bij het aanbieden van de vergoeding, aandacht worden gevraagd voor een betere informatievoorziening en een meer persoonlijke en empathische manier van afhandelen.
Klik hier voor de Kamerbrief met beleidsreactie op evaluatie Wet vergoeding affectieschade.
