Later als ik groot ben wil ik trouwen. Later als ik volwassen ben wil ik kinderen. Maar als ik dan zo groot en volwassen ben, wil ik eerst carrière hebben gemaakt. Gelukkig hoef ik me daar geen zorgen over te maken: ik kan trouwen én werken. Hoe logisch dat anno 2019 ook klinkt, een kleine zeventig jaar geleden zag het gehuwde leven voor werkende vrouwen er niet zo rooskleurig uit.
Het lijkt ver van ons af te staan, de tijd waarin vrouwen niet meer mochten werken of zelfstandig op vakantie mochten na het huwelijk, tenzij zij goedkeuring kregen van hun man. De tijd waarin zij met de stempel ‘handelingsonbekwaam’ voor de wet op één lijn werden gesteld met kinderen en geestelijk beperkten. Dat dit soort mensonterende regels inmiddels tot het verleden behoren, lijken we voor lief te nemen. En dat is kwalijk.
Zonder dat we het weten, is Corry Tendeloo decennialang dé spirit-animal van de Nederlandse vrouw geweest. Ik was mij niet bewust van het bestaan van deze voorvechter van vrouwenrechten en emancipatie, tot Madeleijn van den Nieuwenhuizen, ook wel bekend als ‘Zeikschrift’ op Instagram, mij uit mijn onwetendheid hielp. Inmiddels weet ik beter: een deel van mijn vrijheid heb ik aan Corry te danken, maar door de leemtes in onze (voornamelijk door mannen geschreven) geschiedenisboeken deed haar naam tot op het heden geen belletje bij mij rinkelen.
Corry Tendeloo, geboren in 1897, ging na haar studie rechten ging werken bij een advocatenkantoor, werd lid van de Amsterdamse Gemeenteraad, en na de Tweede Wereldoorlog kon ze zich als Tweede Kamerlid verder buigen over het toen nog gapende gat tussen mannen en vrouwen. In haar tijd als Kamerlid heeft ze ervoor gezorgd dat het arbeidsverbod voor getrouwde ambtenaressen verdween. Daarnaast was ze volhardend voorstander voor het schrappen van de genoemde handelingsonbekwaamheid van de getrouwde vrouw. Dit werd door haar hulp in 1956 afgeschaft.
Je zou denken dat Corry na al deze heldendaden op handen wordt gedragen in de Nederlandse geschiedenis. Helaas moet ze vandaag de dag genoegen nemen met een naar haar vernoemde brug in een buitenwijk van Amsterdam. Daar moet (en kan) verandering in komen, zo vond ook Madeleijn. Op haar Instagram moedigt ze haar volgers aan om de inmiddels 9000 keer getekende petitie te ondersteunen, om een standbeeld van Corry Tendeloo te plaatsen in hartje Den Haag. Zoals ze zelf betoogt: we eren wie we lovenswaardig vinden, maar om iemand lovenswaardig te vinden moeten we ze wel kennen.
Teken ook de petitie via: https://www.standbeeldvoorcorrytendeloo.nl/
