Na bijna twintig jaar als legal en later general counsel bij BumaStemra bent u twee jaar geleden voor uzelf begonnen als interimmer (AKR Legal). Hoe bevalt dat?
“Dat bevalt heel goed. Het gaf mij de tijd om te bedenken wat ik verder in het leven nog zou willen. Ook keek ik ernaar uit om eens bij andere bedrijven te zien hoe zij dingen aanpakken. Het liep toevallig zo dat ik aan het begin van de coronatijd ben gestopt bij Buma/Stemra, maar gelukkig had ik meteen opdrachten vanuit mijn netwerk.”
En dan nu de ‘Vintagedetective’ erbij. Was dat een meisjesdroom?
“Dat zou je wel kunnen zeggen haha. Ik riep altijd dat als ik met pensioen ga, ik een winkel zou beginnen. Maar ja, dan zijn er ook andere plannen. Al pratend met mensen, kwam ik tot de conclusie dat nu een winkel openen om allerlei redenen een beter idee is. En dan gaat een balletje rollen en is het niet meer te stoppen.”
We nemen aan dat u altijd al graag naar vintage speurde. Wat maakt u een ‘meester in tweedehands’, zoals op de winkelruit staat?
“Meester is natuurlijk een verwijzing naar mijn juridische achtergrond. Maar tot verbazing van mijn kinderen kan ik uit de meest grote puinhoop een pareltje vandaan toveren. Dat vind ik ook eigenlijk het allerleukst. Ik houd niet zo van geordende kringloopwinkels. Geef mij maar een chaotische markt waar nog wat te scoren valt. De naam is ook een verwijzing naar het feit dat ik ook in opdracht zoek. Je moet alleen geen haast hebben.”
U houdt kantoor in uw winkel. Is het goed te combineren, juridische klussen doen terwijl de winkelbel rinkelt en klanten moeten worden geholpen?
“Dat gaat eigenlijk heel goed en dat komt omdat het een klein winkeltje is. Klanten zijn meestal niet alleen, maar met meerderen, en vinden het fijner zelf te snuffelen dan dat ik ze op de huid ga zitten. Ik kan dus rustig (door)werken en nadenken doe ik altijd en overal. Verder maakt de Prinsenstraat deel uit van een heel leuk buurtje vind ik. Het was al meteen gezellig met mijn directe buren (kreeg direct allerlei verkooptips) en er is een goede doorstroom. En af en toe afleiding tussendoor is toch ook wel prettig. Dan krijg je vaak ineens de beste ideeën.”
Heeft u er als winkeleigenaar profijt van dat u jurist bent?
“Volgens mij heb je überhaupt in de dagelijkse praktijk profijt van het feit dat je jurist bent. Rechten zou eigenlijk op de middelbare school als vak moeten worden gegeven. Je hebt in het dagelijks leven zoveel te maken met contracten en regels dat enig inzicht hoe die te lezen en daarmee om te gaan geen kwaad kan. Voor vrienden ben ik dan ook vaak een vraagbaak.”
Kunt u het anderen aanraden, zo’n combinatie van heel uiteenlopende werkzaamheden?
“Ja. Ik kan vooral iedereen aanraden om je hart te volgen en voor ogen te houden dat alles (nou ja, veel) mogelijk is.”
Als u het voor het zeggen had, dan…?
“… zouden we veel circulairder leven. Het zou in de maatschappij meer om het doel gaan en niet om mensen en macht. Hergebruik van spullen is belangrijk. Er moet wat mij betreft echt een kentering komen in de continue stroom van nieuwe producten, waaronder kleding.”
Wie of wat is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
“Dat zijn natuurlijk veel mensen, maar ik heb bewust en ook onbewust veel geleerd van mijn patroon in de advocatuur, Edy Engels. Hij zei altijd: ‘als je niet in gewone zinnen kunt opschrijven wat je bedoelt, dan snap je het zelf niet’. En dat is waar. Die wijsheid zit tot op de dag van vandaag altijd in mijn achterhoofd.”
Welk boek las u het laatst?
“Ik ben bezig met ‘Help, ik heb een puber’ van Kluun. Nou, dat zegt genoeg.”
Welke beroemdheid zou u wel als klant willen?
“Eerlijk gezegd vind ik elke klant leuk. Het geeft plezier om een tweedehands product aan iemand te verkopen die er echt heel blij mee is.”
