Vertel eens, hoe kwam het dat u Rechtspraakreporter bent geworden? Wat trok u in deze functie?
“Tijdens covid startte ik met juridisch bloggen op mijn Instagram. Ik deelde hier feitjes en weetjes over onder meer het arbeidsrecht: ‘Mag je werkgever een covidtest verplichten?’ of ‘Mag je werkgever vragen om jouw strafblad?’. Al snel trok ik erg naar mijn interesse: het strafrecht. Toen ik ongeveer een half jaar aan het bloggen was en daar veel leuke reacties op kreeg, zag ik een vacature op LinkedIn als Rechtspraakreporter. Ik dacht, hoe leuk als ik die feitjes kan vertellen met een rechter en meer de diepte in kan gaan in het juridisch inhoudelijke… Dus ik besloot te solliciteren en voor ik het wist was ik de week erna op de training van de Rechtspraakreporters! Wat mij zo aansprak in de functie was dus de mogelijkheid om met rechters in gesprek te gaan over verschillende juridische onderwerpen die normaliter in de media niet zo uitgebreid toegelicht worden. Dit was voor mij ook reden om mijn podcast TogaTalks te beginnen.”
In vlogs, blogs, uitlegposts en een podcast (op onder meer Instagram, TikTok en LinkedIn) geeft u uitleg over allerlei onderwerpen, van wraking en spreekrecht van slachtoffers tot het werk van de bode en de kamers van de Hoge Raad. Vaak spreekt u daarin rechters. Was het lastig om hen op begrijpelijke wijze over hun werk te laten praten?
“Nee, totaal niet! Ik geef wel altijd aan de rechter aan dat het gaat om een wat jongere doelgroep op mijn socials: mijn volgers op TikTok zijn veelal rechtenstudenten of mensen die belangstelling hebben voor het (straf)recht. Ik vraag dan altijd om het zo bondig mogelijk te houden en om juridisch jargon te vermijden, maar vaak gaat dit vanzelf. Heel veel rechters vinden deze manier van ‘het vertalen van het recht’ leuk om aan mee te doen, dus er komen superleuke items uit! Een rechter is ook gewoon een mens en dat is iets dat snel vergeten wordt, dus ik probeer veelal het menselijke aspect van de rechter en de rechtspraak naar voren te laten komen in mijn items.”
U woonde ook tal van rechtszaken bij, van politierechterzittingen tot het Marengoproces en de zaak rond Peter R. de Vries. Welke zaak heeft het meeste indruk op u gemaakt?
“Ik denk toch de zaak van Peter R. de Vries. Het ging hier om heel veel verdachten met ieder hun eigen advocaten, dus een hele zittingszaal vol. Echt een megaproces. Wat mij ook raakte was dat de familie bij de zaak aanwezig was… Als reporter sta je natuurlijk ver van de zaak, maar dit vond ik heel mooi om te zien. Maar ik moet zeggen: Marengo was voor mij ook heel indrukwekkend, want dit was mijn eerste bezoek aan de extra beveiligde zittingszaal, de bunker in Amsterdam-West. Het leek wel een filmscène.”
Onlangs pleitte de Amsterdamse ‘togadriehoek’ in een opinieartikel over de rechtsstaat voor de oprichting van een Jongerenraad. Is dat iets voor u?
“Zeker weten! Ik ben al jarenlang erg betrokken bij onze rechtsstaat en heb in november ook een werkbezoek gebracht aan Hongarije om daar te vertellen over onder meer de Rechtspraakreporters. Het is heel belangrijk dat jongeren op een begrijpelijke en toegankelijke manier worden geïnformeerd over de rechtsstaat en waarom deze voor onze maatschappij zo belangrijk is. Ik denk dat de Rechtspraakreporters in dat opzicht eigenlijk al de bedoelde Jongerenraad zijn.”
U gaf onlangs een socialmediatraining aan persrechters. Wat is het belangrijkste advies dat u hen geeft?
“Ik denk dat de belangrijkste les is: vooral jezelf blijven. Veel mensen denken nog steeds dat rechters in een ivoren toren zitten en compleet ontoegankelijk zijn, evenals de rechtspraak. Maar dat beeld klopt mijns inziens niet en dat probeer ik ook in mijn content naar voren te laten komen. Het mág persoonlijker en menselijker, want dat iets ‘juridisch juist’ dient te zijn, hoef ik aan hen natuurlijk niet uit te leggen.”
U begon halverwege uw studie als Rechtspraakreporter. Inmiddels bent u afgestudeerd. Wat wilt u hierna gaan doen?
“Ja, ik heb in november mijn masterdiploma ontvangen. Ik ben mij nu aan het oriënteren op de arbeidsmarkt en wil graag strafrechtadvocaat worden. Volop aan het solliciteren dus!”
Wie of wat is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
“Ik haal veel inspiratie uit mensen die hun juridische kennis inzetten om écht iets te betekenen voor anderen. Maatschappelijk verantwoord werk vind ik heel belangrijk, echt een steentje bijdragen in onze maatschappij. Ik denk ook dat je écht het verschil kunt maken door een stukje ‘onrecht recht te zetten’.
Hoewel ik niet één specifiek voorbeeld heb, voel ik me enorm geïnspireerd door vrouwelijke ondernemers. In een zakenwereld die nog steeds grotendeels door mannen wordt gedomineerd, vind ik het krachtig en bewonderenswaardig wanneer vrouwen hun plek opeisen, groeien en impact maken. Hun lef, doorzettingsvermogen en visie motiveren mij om mijn eigen pad te volgen. Ik zie daarin ook mijn toekomst: als een vrouw die haar eigen weg baant en een verschil maakt in het juridische domein én daarbuiten.”
Wat staat er op uw bucketlist?
“Strafrechtadvocaat worden! En wie weet uiteindelijk werken voor de rechterlijke macht als rechter-plaatsvervanger.”
Welke film of serie zag u het laatst?
“De serie F*ckulteit, in één keer gebinged!”
Welke bekende jurist zou u graag eens spreken voor een vlog?
“Ik heb bijna iedereen al gesproken denk ik haha. Maar voor wie het nog leuk lijkt om eens een item met mij op te nemen, ik sta er zeker voor open!”
Als u het voor het zeggen had, dan…?
“Was er meer inclusiviteit binnen de advocatuur. Het recht hoort iedereen te dienen, en dat begint bij een beroepsgroep die de diversiteit van onze samenleving weerspiegelt. Of het nu gaat om afkomst, gender, sociale achtergrond of opleidingsroute – iedereen verdient gelijke kansen om zich binnen dit vak te ontwikkelen en impact te maken. Inclusiviteit is geen ideaalbeeld, maar het is een noodzaak voor een rechtvaardige en toekomstbestendige advocatuur.
En nog eentje dan… Ook werd er dan meer gedaan aan het voorkomen van criminaliteit door te investeren in voorlichting en bewustwording. Door jongeren al vroeg te informeren over de gevolgen van hun keuzes, hen kennis te geven over hun rechten én verantwoordelijkheden, kunnen we veel ellende voorkomen. Door bijvoorbeeld meer schoolbezoeken en informatieve programma’s op tv. Preventie begint bij educatie en niet pas bij bestraffing. Ik geloof dat we met gerichte voorlichting bruggen kunnen bouwen naar een veiligere en meer bewuste samenleving.”
De berichten van Jady Cadogan zijn te vinden via Instagram, LinkedIn en TikTok.
