In Van wie is de finish? schrijft u dat de triatlon u belangrijke lessen leerde over vallen en opstaan, als advocaat en als mens. Wat is het belangrijkste dat u ervan leerde als advocaat?
“Dat je veel meer kunt dan je zelf denkt, maar dat het verleggen van je grenzen alleen van waarde is als het doel dit waard is. Altijd maar doorgaan omdat je iets voor een ander wilt bewijzen, is een ongezonde drijfveer.”
U beschrijft dat u zich als advocaat gevangen voelde in een gouden kooi. Wat stond u zo tegen?
“De wijze waarop de meeste advocatenkantoren zijn georganiseerd. Alle macht ligt bij de partners en die zijn niet altijd even goede managers. Bij mij ontstond er ongemak. Ik was zelf partner en kon me niet vinden in de manier waarop er bijvoorbeeld met secretaresses en stagiaires werd omgegaan. In mijn boek beschrijf ik hier enkele voorbeelden van, zoals de kantoorborrel waar machtsspelletjes werden gespeeld.”
U werkte bij verschillende grote kantoren, maar bent na uw burn-out uw eigen kantoor begonnen. Bent u de advocatuur weer leuk gaan vinden?
“Het blijft een ontzettend leuk beroep waar je mensen kunt helpen en jezelf kunt uitdagen met interessante vraagstukken. Het waren ook niet mijn cliënten, of het werk zelf, die mijn batterij in het rood deed belanden.”
In uw zoektocht naar innerlijke rust deed u onder meer aan tai chi, yoga en mindfulness. Waar had u het meeste baat bij?
“Het gaat niet zozeer om iets dat het beste is, of het meest doelmatig. Uiteindelijk heeft de combinatie mij geholpen om milder naar mezelf te zijn, en ‘niks doen’ als vorm van herstel en zelfzorg te zien.”
Heeft u een goede raad voor gestresste advocaten en andere juristen wie het werk boven het hoofd groeit?
“Vind de moed iets te ontdekken dat echt van jezelf is: sporten, iets nieuws leren of wat dan ook. Iets dat helemaal bij jou past. Een kleine ‘ruimte’ waar je jezelf kunt zijn en waarin je je verder wilt ontwikkelen. Laat de mensen, die belangrijk voor je zijn, weten dat je daar zo nu en dan wilt zijn, en dat het van jou is. Dat hun mening daarover niets verandert aan jouw wens. En andersom, dat jouw keuze om deze ruimte te nemen, losstaat van wat zij voor jou betekenen.”
Wat heeft u met rode schoenen?
“In mijn boek gebruik ik rode schoenen als synoniem voor anders durven zijn. Dingen net een tikkeltje anders doen. Out of the box durven denken en doen.”
Als u het voor het zeggen had, dan…?
“Werd gestopt met onzinnige discussies met klimaatontkenners en werden maatregelen getroffen die echt zoden aan de dijk kunnen zetten.”
Wie of wat is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
“Charles de Montesquieu. Helaas verliezen wij vanwege efficiëntiedoelstellingen zijn leer over de scheiding der machten steeds meer uit het oog.”
Wat staat er bovenaan uw bucketlist?
“Bovenaan mijn bucketlist staat dat ik van de weg naar het doel wil kunnen genieten − welk doel dit ook is. Een finish die ik graag zou willen passeren is die van de Ironman op Hawaï, waarvoor ik me ooit hoop te kwalificeren.”
Welk boek las u het laatst?
“De jongen, de mol, de vos en het paard van Charlie Mackesy. Dit is een boek waarin zonder veel tekst met prachtige tekeningen de essentie van wat belangrijk is in een mensenleven wordt uitgebeeld.”
Met welke beroemdheid zou u een triatlon willen doen?
“Chester Bennington, de helaas overleden zanger van Linkin Park. Muziek speelt een grote rol in mijn leven, en in mijn boek. Zijn teksten geven woorden aan mijn eigen gedachten. De vraag is natuurlijk wel of we na 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en een marathon fris genoeg zijn om het daar nog over te hebben.”
