René Otto over de gamesindustrie

Mr. van de week is René Otto (1992), advocaat bij Van Iersel Luchtman Advocaten. Onlangs won hij de titel ‘Gamechanger 2019’ bij de Game Bakery Awards.

Delen:

René Otto over de gamesindustrie
René Otto

Gefeliciteerd met deze prijs. Wat behelst het eigenlijk?
De award is bestemd voor de persoon die in het afgelopen jaar de positiefste invloed heeft gehad op de Nederlandse gamesindustrie. Zowel de nominaties als de uiteindelijke winnaar zijn bepaald door de stem van ruim 470 personen uit de gamesindustrie.

Waarom heeft u hem gekregen, volgens de jury?
Toen ik werd genomineerd is aangegeven dat er veel waardering is voor mijn inzet voor de gamesindustrie. Zo heb ik bijvoorbeeld de gamesindustrie vertegenwoordigd in de maatschappelijke discussie over loot boxes. Daarnaast help ik startende gamesbedrijven met beperkte financiële middelen op weg bij het oprichten van hun studio, het delen van kennis en door het inzetten van mijn eigen industrienetwerk. Het winnen van de award en de grote hoeveelheid hartverwarmende reacties vanuit de industrie die ik daarna heb mogen ontvangen voelt echt als de kroon op mijn werk!

Hoe bent u in de gamesindustrie terechtgekomen?
Eigenlijk heb ik altijd wat met games willen doen, omdat ik al vanaf kinds af aan een grote gamesfanaat ben. Vanaf mijn vierde liep ik al rond met mijn Game Boy en ik heb zelfs mijn vriendin via games leren kennen. In 2017 heb ik besloten dat ik graag mijn juridische kennis wilde combineren met mijn affiniteit met games. Dat was voor mij een logische combinatie waarbij ik met veel plezier meerwaarde kon bieden voor een industrie die mij aan het hart gaat. Vanuit kantoor werd ik direct enorm gesteund in dit initiatief en inmiddels is ons kantoor het enige advocatenkantoor met een full-service juridisch team voor de gamesindustrie.

Wat vindt u van het verwijt dat games vooral leidt tot verslaving?
Gamesverslaving is een lastig en gevoelig onderwerp. Ik heb begrepen dat het aantal daadwerkelijke verslaafden beperkt is en niet significant afwijkt van andere verslavingen, zoals alcohol. Uiteraard is elke verslaafde natuurlijk één verslaafde te veel en dient deze persoon de juiste hulp van instanties te krijgen. Buiten deze probleemgevallen – die niet mogen worden gebagatelliseerd – denk ik dat de term ‘verslaafd’ soms ook snel ten onrechte wordt gebruikt. Tegen een urenlange gamessessie wordt raar aangekeken, terwijl een hele avond televisiekijken of bezig zijn met sociale media heel normaal wordt gevonden.

Het verwijt dat games vooral leiden tot verslaving vind ik echter onterecht, omdat games naast hun entertainmentwaarde ook positieve effecten hebben. Uit onderzoek blijkt dat games ook bijdragen aan het ontwikkelen van ‘soft skills’, zoals het analyseren van informatie en het oplossen van problemen. Daarnaast zijn er ook nog de ‘serious games’ die worden toegepast in bijvoorbeeld het onderwijs en de gezondheidszorg. Denk aan Redcat en Squla die het leren voor basisschoolleerlingen veel leuker hebben gemaakt. Of de puzzelgame ‘Foldit’ waarmee gamers in 2011 binnen tien dagen de structuur van een eiwit wisten te doorgronden in het kader van het onderzoek naar HIV. Het bewijst dat games de intrinsieke motivatie van mensen kunnen aanwakkeren en daarmee unieke resultaten kunnen worden behaald.

Als u het voor het zeggen had…
… dan zou er vanuit de overheid meer aan worden gedaan om de Nederlandse gamesindustrie te stimuleren. In 2019 was de wereldwijde gamesindustrie goed voor € 98 miljard en de omzet groeit jaarlijks. Nederlandse gamesbedrijven realiseerden in 2018 een omzet tussen de € 225 en 300 miljoen en deze omzet groeit jaarlijks met meer dan 10 procent. Dit een goede basis die de industrie op eigen kracht heeft verworven zonder noemenswaardige steun vanuit de overheid, maar de groei zou vele male groter kunnen zijn als games hoger op de overheidsagenda zouden staan. Landen als Finland en Groot-Brittannië laten zien dat dergelijke maatregelen zichzelf méér dan terugverdienen en een positief effect hebben op de werkgelegenheid.

Wat is niet over u bekend, wat wel interessant is?
Als kind wilde ik altijd een popcornverkoper worden. Ik zag dat je met een kleine hoeveelheid maïs een grote hoeveelheid popcorn kon maken en daar zag ik een briljant businessmodel in. Uiteindelijk heb ik mijn ambitie enigszins moeten bijstellen.

Welk boek las u het laatst?
Dat is Gamification: de kracht van beleving van Horst Streck. Een goed boek om een beeld te krijgen van de manier waarop Gamification binnen iedere organisatie kan worden gebruikt.

Wat staat er bovenaan op uw bucketlist?
Zakelijk gezien zou ik graag nog (buiten)promoveren op een juridisch onderwerp over games. Verder zou ik erg graag een keer een reis naar Japan maken.

Met welke beroemdheid zou u een spelletje willen spelen? En welke game dan?
Dat is zonder twijfel Shigeru Miyamoto. Als bedenker van enkele van de grootste gamesseries zoals Mario en The Legend of Zelda wordt hij niet voor niets de ‘Walt Disney van de gamesindustrie’ genoemd. Ik zou graag leren van zijn creatieve geest. De game die we dan zouden spelen is de opvolger van The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Deze game komt over enkele jaren pas uit, dus dan heb ik in elk geval al het nieuwste deel in mijn favoriete spellenreeks gespeeld!

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Meest gelezen berichten

Van onze kennispartners

Juridische vacatures

Scroll naar boven