De parlementaire behandeling van de Wet Werk en Zekerheid wordt met verrassende snelheid ter hand genomen. Op 29 november 2013 is het wetsvoorstel naar de Tweede Kamer gezonden, op 24 januari 2014 is het verslag vastgesteld en al een week later is de Nota naar aanleiding van het Verslag, van 130 pagina’s, gereed. In de tweede week van februari is het wetsvoorstel plenair in de Tweede Kamer behandeld.
Het wetsvoorstel voorziet in een verandering van de regeling van tijdelijke arbeidsovereenkomsten, het ontslagrecht en de WW. Uitgangspunt van de wet is dat het ontslagrecht eerlijker, activerender en duidelijker moet worden. Geregeld wordt een vaste vergoeding bij ontslag, het zogenoemde transitiebudget. Daarmee hoopt de regering te bereiken dat discussies over de hoogte van de vergoeding worden voorkomen en werkgever en werknemer zich richten op de toekomst. De gedachte achter het wetsvoorstel is dat werkgevers er beter aan doen een ontslag in overleg met de werknemer te regelen. Het andere doel van de wet is de doorgeschoten flex te beperken. De regels die dat laatste beogen (zoals een beperking van de ketenregeling) zullen al per 1 juli 2014 moeten gaan gelden. Het overgangsrecht luidt dat iedere tijdelijke arbeidsovereenkomst die na die datum wordt gesloten volgens het nieuwe recht wordt beoordeeld. De regels met betrekking tot het ontslagrecht worden per 1 juli 2015 ingevoerd.
Door dit wetgevingsgeweld krijgen andere wetsvoorstellen niet de aandacht die ze verdienen. Zo bleef bijna onopgemerkt dat de Tweede Kamer het wetsvoorstel Normalisering Rechtspositie Ambtenaren begin februari heeft aangenomen. In dit voorstel is voorzien in de afschaffing van de ambtenarenstatus een de bijna één miljoen ambtenaren in Nederland. Als ook de Eerste Kamer instemt blijft nog maar een kleine groep ambtenaren over, en zullen de anderen onder het herziene ontslagrecht vallen.
