Acquisitiefraude

Delen:

Sinds 1 juli 2016 kent het Wetboek van Strafrecht een strafbaarstelling die gericht is tegen het verschijnsel acquisitiefraude (art. 326d Sr). Het gaat hier om een specifieke vorm van financieel-economische criminaliteit waarbij misbruik wordt gemaakt van het vertrouwen in het handelsverkeer. Denk aan het toezenden van facturen voor niet geleverde diensten of het misleiden van ondernemers ter zake van nutteloze advertenties. Wie ooit de fameuze dubbelroman Lijmen & Het Been van Willem Elsschot heeft gelezen, zal er een aardige voorstelling van hebben.

De praktijken van acquisitiefraudeurs vallen lang niet altijd onder de algemene strafbaarstelling van oplichting (art. 326 Sr) omdat die delictsomschrijving niet iedere vorm van bedrog binnen het bereik van het strafrecht brengt. Een enkele leugen levert nog geen oplichting op en een ondernemer die in drukte of haast de kleine lettertjes niet heeft gelezen, zal achteraf zelden succesvol kunnen betogen dat hij is opgelicht. Bewijsrechtelijk ligt de lat behoorlijk hoog.

De nieuwe strafbepaling, uitkomst van een initiatief-wetsvoorstel van Kamerleden van SP en VVD, zou daar verandering in moeten brengen. In artikel 326d Sr wordt straf bedreigd tegen degene die, met het oogmerk zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, enige bedrieglijke handeling pleegt tot misleiding, teneinde een ander (een ondernemer) te bewegen tot het doen van een betaling.

Het essentiële delictsbestanddeel is hier de bedrieglijke handeling, gericht op misleiding. Met deze formulering hebben de voorstellers nadrukkelijk aansluiting gezocht bij de strafbaarstelling van oneerlijke mededinging: artikel 328bis Sr. Opmerkelijk, want die bepaling is al driekwart eeuw een dode letter. De schaarse toepassingen van artikel 328bis Sr waren weinig succesvol, juist omdat de strafrechter vrij strenge eisen bleek te stellen aan de invulling van de bedrieglijke handeling.

In de context van artikel 326d Sr willen de voorstellers dat graag wat eenvoudiger zien: de strafrechter zou bedrieglijk moeten vinden wat in het civiele recht als misleidend geldt. En volgens het verruimde artikel 6:194 BW kan onduidelijke, dubbelzinnige of te late informatieverstrekking al misleidend zijn.

Bij die wetsuitleg zou het strafrecht wel erg royaal worden opgerekt. Acquisitiefraude is ergerlijk, maar het is beter onachtzame ondernemers te beschermen via het civiele recht.

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Ook interessant:

Scroll naar boven