Mr. van de week is Hendrik Jan Biemond (50), advocaat/partner bij Allen & Overy in Amsterdam. Hij is benoemd tot D&I-partner van het kantoor in Europa. Biemond is gespecialiseerd in onder meer straf- en financieel recht. Daarnaast is hij raadslid van de PvdA in Amsterdam. Eerder was hij officier van justitie.
Wat houdt uw D&I-partnerschap in?
Als Diversity & Inclusion Europe ben ik er verantwoordelijk voor het gesprek gaande te houden over diversiteit bij onze kantoren in Europa. Allen & Overy is daar uiteraard al langer mee bezig. Maar tot nu toe werden onze diversiteitsprogamma’s opgezet vanuit de afzonderlijke onderdelen gender, biculturele en LGBT+ diversiteit. We realiseren ons nu dat je dat niet los van elkaar kunt zien; we staan voor de opdracht de dominantie van de witte heteromannencultuur te doorbreken. Daarvoor geldt geen one size fits all-oplossing. Daar moet je per land naar kijken. Vandaar deze regionale D&I-functie.
U gaf uzelf op voor de functie. Wat maakt u geknipt voor de baan?
Dit onderwerp ligt mij na aan het hart. Ik ben begonnen in de advocatuur toen het mantra was ‘iedereen is gelijk, dus we maken geen verschil’. Het gevolg is dat iedereen zich aanpast aan de dominante cultuur. Zo deed ik dat ook. Terwijl we veel meer moeten denken vanuit de gedachte dat iedereen verschillend is, en dat dat iets is om te omarmen.
“Diversiteit is, net als elders op de Zuidas, bij A&O een issue als het gaat om het benoemen van partners met een migratieachtergrond”, zei uw collega Arnold Croiset van Uchelen afgelopen week tegen Mr. Hoe gaat u dat aanpakken?
Daar zijn we internationaal al wat verder in. In Nederland lopen we inderdaad achter. Toch loopt er enorm veel talent rond met een biculturele achtergrond. Dat moeten we koesteren.
Hoe ziet A&O A’dam er over vijf jaar uit als het om D&I gaat?
Ik denk dat we bij A&O over vijf jaar nog meer in internationale en multidisciplinaire teams werken, waarin ook legal tech lawyers en legal projectmanagers participeren. We zien nu al dat daar kansen ontstaan voor een meer divers kantoor. Maar het is niet makkelijk. Een cultuurverandering betekent ook dingen opgeven, dat gaat niet zonder slag of stoot.
Wat was de reden om naast uw drukke juristenbaan voor de politiek te kiezen?
Net als vele anderen heb ik het idee dat we op een kruispunt staan. De ongelijkheid groeit, het populisme tiert welig, en ondertussen moeten we een aantal fundamentele keuzes maken ter bescherming van ons leven op aarde. Ik wilde een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over deze thema’s. Dat kan op veel manieren, en dat doen ook veel mensen bij ons op kantoor. Bij mij is dat de gemeentepolitiek geworden.
Wat is het hoogtepunt in uw juridische carrière?
Ik hoop dat dit hoogtepunt nog moet komen.
In 2007 zei u tegen Mr. dat u in uw OM-tijd de advocatuur had gemist. Wat miste u vooral?
Als officier van justitie heb je een belangrijke, maatschappelijke taak. Maar ik miste wel het contact met cliënten. In mijn contact met cliënten word ik gedwongen tot creativiteit, en voortdurend intellectueel uitgedaagd. Dat maakt dit zo’n boeiend beroep.
Wie of wat is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Op het gevaar af dat dit te politiek correct overkomt, is mijn antwoord daarop dat ik inspiratie vind in de advocaat-stagiaires waar ik door de jaren heen mee heb gewerkt. In ons model werk je ieder jaar weer met nieuwe, jonge mensen. Juist hun inbreng geeft mij steeds nieuwe inzichten. En dat is hard nodig.
Wat is niet over u bekend, dat wel interessant is?
Ik denk altijd goed na over wat ik over mezelf wil delen. Dus als iets echt interessant is, zal het wel bekend zijn.
Is er een boek met D&I als thema dat u elke jurist zou willen aanraden?
Ik raad iedereen aan het werk van James Baldwin te lezen. Zijn boeken, vooral zijn romans, zijn voor mij nog steeds zeer relevant. Verder wil ik iedereen die iets wil begrijpen over waar we staan met integratie en diversiteit de documentaire ‘Terug naar de Akbarstraat’ van Gülsah Dogan aanbevelen.
Met welke beroemdheid zou u een gevangeniscel willen delen?
Dat impliceert dat zowel de beroemdheid als ik veroordeeld zijn tot een gevangenisstraf. Ik zou dat graag willen voorkomen. De beroemdheid met wie ik van gedachten zou willen wisselen is Angela Merkel. Zij heeft in de vluchtelingencrisis in 2015 de Europese beschaving gered.
