Volgens art. 39 lid 1 Fw kan, bij faillissement van de huurder, zowel de curator als de verhuurder de huur tussentijds beëindigen, op een termijn van in beginsel ten hoogste drie maanden, waarbij geldt dat de huurprijs vanaf de dag der faillietverklaring een boedelschuld is.
Naar aanleiding van een gestelde prejudiciële vraag, heeft de Hoge Raad op 9 januari 2015 bevestigd dat art. 39 lid 1 Fw ook geldt voor de huur van roerende zaken (ECLI:NL:HR:2015:42). De Hoge Raad wijst erop dat de tekst van art. 39 lid 1 Fw spreekt van ‘huur’, zonder te differentiëren in de huur van roerende en onroerende zaken. Daarnaast is de ratio van art. 39 lid 1 Fw om de curator de mogelijkheid te geven om lopende huurovereenkomsten op korte termijn te beëindigen (opdat de verschuldigde huur na het faillissement niet kan oplopen tot een hoog bedrag), waartegenover staat dat de huurprijs vanaf de faillietverklaring een boedelschuld is en dat ook de verhuurder tussentijds kan beëindigen. Deze ratio doet evenzeer opgeld bij de huur van roerende zaken. De Hoge Raad concludeert dat er onvoldoende grond is om, in afwijking van de tekst en ratio van art. 39 Fw, onderscheid te maken tussen de huur van roerende en onroerende zaken.
Enige maanden daarvoor heeft de Hoge Raad in de Berzona-zaak (ECLI:NL:HR:2014:1681) meer duidelijkheid gegeven over de positie van de huurder bij faillissement van de verhuurder. De Hoge Raad heeft een onderscheid gemaakt tussen ‘actief’ en ‘passief’ niet nakomen door de curator. Volgens de Hoge Raad opent de Faillissementswet slechts de mogelijkheid dat de curator ‘passief’ niet nakomt, zoals een betalingsverplichting of een verplichting tot afgifte van een zaak. Een curator mag echter niet ‘actief’ niet-nakomen, bijvoorbeeld ontruiming van een zittende huurder.
Met het Berzona-arrest staat ook vast dat het Nebula-arrest (HR 3 november 2006, ECLI:NL:HR:2006:AX8838), waarin de Hoge Raad had overwogen dat de curator niet gebonden was aan een huurovereenkomst die na het faillissement van de juridische eigenaar door de economische eigenaar was aangegaan, geen ruime toepassing kent.
